Freud sağ olsaydı da, heryanı küçücük heykelciklerle dolu olan Londra'daki evine gidip şezlonguna boylu boyunca uzanarak bu rüyamı anlatmış olsaydım, nasıl yorumlayacağını, bana ne diyeceğini çok iyi biliyorum:
"Sevi, kavuşunca bozulan bir büyüdür. Buyüzden sen yaşamın boyunca hiç kavuşmadan hep sevmeye yazgılı, yargılı ve lanetlisin! Hep bir rüyayı yaşayacaksın, gerçek yaşam sanarak.."