Rüzgâr
Evren VangülEn Eski Rüzgâr Gönderileri
En Eski Rüzgâr kitaplarını, en eski Rüzgâr sözleri ve alıntılarını, en eski Rüzgâr yazarlarını, en eski Rüzgâr yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hayat bir yolunu bulurdu nasıl olsa..."
"Sanki durdu o an her şey. Bana 'canım' dedi. Bana dedi. Başkasına değil. Bana dedi. Canımın canı için de ben canmışım. İlk defa bugün anladım, inandım. Ben de onun canıymışım."
"Ve buluştu gözleri. Poyraz lafını tamamlayamadı ama elleri Yaren'inkilere uzandı, sıkıca tuttu. Yaren o saniye öleceğini sandı. Yoksa öldüğünü mü demeli. Öldü de cennete mi gitmişti acaba? Sahi cennet herhalde yaşadığı andı."
"Nasıl yapıyordu bunu? Nasıl hiçbir şey yapmadan her şeyi yapıyordu? Ve nasıl hiç kimseyken herkes olabiliyordu?"
"Yaren'den ayrılışının kabahati Yaren'de değil, Yaren'in Poyraz'ı sevişindeydi, suç Dilara'da değil, onun tahmin edilemezliğindeki heyecandaydı."
" - Bunu nasıl başarıyorsun?
- Neyi?
- Böyle sanki hiç önemli bir şeyden bahsetmiyormuş gibi konuşup, sihir gibi sakinleştirmeye. İçim balon gibi şişmişti seni ararken.
- Vay! Ne becerikliymişim ben böyle yahu?
- Ya bir su katmasan olmuyor değil mi?.. İyi ki varsın Rüzgar. Kendimi hakikaten çok şanslı hissediyorum. Çok teşekkür ederim.
- Asıl sen iyi ki varsın. Çok boş olurmuş hayatım sensiz,
derken Yaren tatlı tatlı esnemeye başladı telefonda. Rüzgar gözlerini kapatıp, Yaren'in uykulu güzel gözlerini düşündü. Bir insanın gözlerine uyku bile yakışır mıydı? Çok yakışıyordu hem de.
- Haydi bakalım uykulu güzel, marş marş yatağa.
- Gerçekten çok uykum geldi. İşte tam olarak bundan bahsediyordum az önce. Huzur buluyorum sesinde.
- O zaman sana tatlı rüyalar. Göz kapaklarından melekler öpsün.
- O nasıl tatlı lâf öyle, bayıldım... Sana da iyi geceler.
- İyi uykular.
- Sana da.
...
Rüzgar o geceyi hep şöyle hatırlyacaktı;
~ Kalbine peri tozu yağarken, içinde ışıklar yanan gece. ~ "
" Yaren hiç farkında olmadan Rüzgar'ın omzuna dayadı başını. Rüzgar Yaren'in uykuya daldığından emin olduktan sonra sımsıkı sarıldı ona, saçlarını derin derin kokladı, hostesten istediği küçük battaniyeyle omuzlarını örttü. Yorgunluktan tükenmiş olduğu halde gözünü bir an olsun kırpmadı ve yalnızca kalbinde ki saf mutluluğun sesini dinledi. Belki aralarında hiçbir şey olmayacaktı, belki ömür billah dost olarak kalacaklardı, belki de her gece işte tam da böyle uyuyacaklardı. Ne fark ederdi ki onun için. Ölse gam yemezdi, o an cennet yanı başındaydı nasıl olsa."
" ...derken gökyüzünden bir yıldız kaydı. O kayarken, Doğa'nın gözlerinden yaşlar engelsiz süzülmeye başladı. O kontrolcü Doğa bu kez susturamıyordu kendini. Bir bent kalkmış, kalbini acıtan can kırıkları arasından babası sızmaya başlamıştı."