Ömrün yolu bir yerden ayrılıveriyor. Değil ölümle, kişi, kendi kendinden bir yerde ayrılıyor. Sonra bir de bakıyorsun, beraber gidilen yolda ayrılmalar oluvermiş. Biri bir makama oturmuş, bir tuhaflaşmış, bir değişmiş. Öteki bir mirasa konmuş, bir böbürlenmiş, bir büyümüş. Diğeri bir şey, başkası bir şey... Hep olmuşlar, sen yolundan ayrılmamışsın, ama yolun kalmamış.