Kendi deyişiyle "siyasetin karmaşası içinde yükselen ya da kaybolanların ara hallerini anlatan, acı ya da hasret çeken insanların bugüne kadar dile getirilemeyen açmazlarını anlatan bir roman" tasarlamış Timur Ertekin. Bunun için de sıklıkla kendi yaşam deneyimlerine başvuruyor.
Yaşanmışlığın bir romana olumlu etkilerini "İntihar"da incelemiştim. "Şamanın Üç Soygunu" ise, tanık gösterilen bütün adlara, yazarın apaçık siyasi geçmişine, yani gözümüze sokulan yaşanmışlığına rağmen, bu yaşanmışlığı romandaki yaşantının yaşanmışlığı duygusuna dönüştüremiyor.
Romanın içeriğine ve ideolojisine fazla ağırlık verince, edebi özelliklerini ihmal etmiş oldum. Aslında ilk roman olarak, kurgusal anlamda fazla bir kusuru yok metnin. Bir çok çağdaş anlatıda olduğu gibi, geçmiş ve şimdi arasında gelgitli bir anlatımı seçmiş Ertekin. Arada bir coşkulu siyasi söylevlere yer verse de, okuyucuyu rahatsız etmeyen bir dili var. Bütün bunlar, kitap hakında olumsuz düşünmekle birlikte, yazar için kesin bir hüküm vermeyi bundan sonraki romanlarına ertelememe neden oldu.
