Şark Köşesi
Ömer Fatih AndıSözler ve Alıntılar
bir titizlikle bakıyorsam taze ve korunmuş rüzgarlara
beni çağırıyordur bir ses sürüklendiğim beden kapılarında
sükutun ve hücumun cins atlı ulağındaki dil ferahlığı...
çıkarmamalıyız asla miğferlerimizi
çözülüyor cihanın dikişleri
ve yaralar bu kupkuru topraktan
yüzlerce hayat inşa eden
eski adamların nefesleriyle
tazeleniyor bir ırmağın kendini
yeniledikçe temizlenmesi gibi cevval
"alnımda bir mahzen var kaç kişi sığar
toprağa değdikçe nabzım bir gergin dere
kış gelmesin göğsümdeki yara hürmetine
beklemesin kimse eşiklerde kar ve pekmez için"
Sayfa 13Kitabı okudu
Kime güvense can verdi şehrin eşiğinde
Yine de döndü her gün eve
Paklanacak bir kaç yarayla
Sayfa 14
tozun ve toprağın lisanından baktı cihana