Sarkaç
Mehmet Zaman SaçlıoğluSarkaç Gönderileri
Sarkaç kitaplarını, Sarkaç sözleri ve alıntılarını, Sarkaç yazarlarını, Sarkaç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.GİTMESİN’den...
Her gün daha benziyorum kendime
Yüzüm her gün bir başkası
Kalbimde bin ülkenin kıyısı
Soluğum dağ rüzgârında.
(...)
Sayfa 37Kitabı okudu
Kuş Evleri
Kuş evleri olmalı evlerin dış duvarları
Kanatlanmalı çocuklar dönüşünce.
Dış evleri kış olsa da duvarı
İç evinde yaz güneşi doğmalı
Kuşları da ısıtır mutluluk.
Çocuk odalarını geceye hazırlarken
Düş kanadı koymalı kuş tüyünün altına
Uyuyunca çocuklar perdeleri açmalı
Sokağı da aydınlatır yüzlerdeki ışık.
Gündüzleri gülebilen çocuklar
Geceleri kuş anneleriyle uçar
Evlerin duvarları kuş evleri olmalı.
Sayfa 40Kitabı okudu
Lodos
Son parçasını giysimin
Al, gökyüzüne savur
Akıl ışık gibidir çıplak
Ardından gelen yağmur.
Denizin hırçın çocuğu
Köpüklü atlarınla gel
Önümde dur! Uzak
adadan gelen şişeyi
taşlara vur! Hazır ruhum
yanıtlamaya mektupları.
Ey iki anneli yaratık
Suskunların soluğu
Denizin yıkadığı lodos
Toprağın kuruttuğu
Getir bütün kıyılarını
Göğsümde uyu.
Sayfa 42Kitabı okudu
Arka Kapaktan...
(...)Şiirde fazladan kullanılmış ya da yerine oturmamış bir sözcük varsa kendini hemen belli eder. Okuyucu bunu anlıyor da yazan anlamıyorsa, okuyucu yazandan daha çok şairdir diyebilirim. Çünkü şiir, şairden çıktıktan sonra okuyucuda süren, hatta onda gelişen bir metindir.
Arka Kapaktan...
Şiir, bir yazarın dil duyarlığını turnusol kağıdı gibi ortaya çıkarır. Aslında öykü ve roman da öyle.(...)
NE KALDI
Esti su ve sur eskidi, sûr kaldı
Dün bitti, yarın durdu, bugün kaldı.
Seven gitti, sevmeyen daha gitti.
Doğru gitti, yanlış gitti, aşk kaldı.
Bir gül vardı, rengi kokusu gitti
Bin şiiri solduran ismi kaldı.
Üzüm gitti, şarap gitti, câm kaldı
Yaprağı gökte tutan bakış kaldı.
İki soluk geçti Zaman içinden
Ancak biri Tanrıyla tanış kaldı.
Sayfa 50Kitabı okudu
GİDEN SEN
Adını koy bir yana uzaklaş…
Ne kaldı sana elinden başka?
Şimdi tut bir ağacı, okşa.
Bak, bulut onca yüksekten
Dala fısıldıyor yağmuru.
Çek elini, gözünle dinle.
At işini bir yana suya gir…
Nehir senin içinde, zaman sensin
Unut gözünü, ten ol, akarsın…
Bırak karga anlatsın seni
Bülbülle aynı sestir duyacağın
Sen aslında sarmal bir deniz kulağısın.
Sevdin mi bu işi? İyi,
Üfle gitsin o zaman elindeki.
Giden, sana geri gelendir belki,
Unutunca anımsarsın.
Sayfa 51Kitabı okudu
SARKAÇ’dan...
(...)
Denizin gezen düşüncesi rüzgâr
yaşlı bir el gibi sırtımı sıvazlar
Dalgalar sanki zaman;
bir bırakır, bir tutar.
(...)
Sayfa 52Kitabı okudu
Ekin
(Kızım Ekin’e)
Işık, her yerde ışık
Önünden gecenin, arkasında
Düşün içinde beşik.
Eşyanın dil eşiği
Ruhun örtüsü renk
Gülünce yüzünün pembeliği...
Yer, martı tüyü kuşbakışı
Su, solungaç, pul, balıkgözü
Gök, aklın ilk tohumu,
sonsuz yazı.
Sayfa 31Kitabı okudu