Sarkaç
Mehmet Zaman SaçlıoğluSarkaç Gönderileri
Sarkaç kitaplarını, Sarkaç sözleri ve alıntılarını, Sarkaç yazarlarını, Sarkaç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Biz
Taşın suda kaymasıyız seninle
Güneşte tozmasıyız kumun
Bir rüzgârın döndürüp
Nerde neyse-k-almasız
Gece değiliz seninle
Koşmasıyız güne yıldızın
Tarih ve toprak gibi
Zamanın su içmesiyiz
Gemi değiliz yüzmesiyiz
Geminin uykularda, apansız
Benin boşluğa düşmesiyiz
Ve şaşıp kalmasıyız aklın
Seninle uzaklardan
Kuşların gelmesiyiz, bir gün
Ömrün durup yüzümüzde
Sonra göktaşı olmasıyız.
Sayfa 10Kitabı okudu
BACH’IN 3 NUMARALI RE MAJÖR ORKESTRA SUİTİ İÇİN
(Tului Sönmez’in anısına)
Kemanlar usta ellerde
Usta eller iyi duygularda
İyi duyguları dokuyan şeytan
Bir notadan bir başkasına.
Haydi tüm çalgılar
İlk yazın coşkusu…
Bir ağacın altında
İki kız öpüşüyor
İki oğlan çocuğu
Elleri ince dallarda.
Keman, eller, ilkyaz
Yaşam, oyunun öptüğü ağız.
Otların arasından geçiyor dağ suları
Atlılar geliyor yıkanmaya
Gecenin şarabını,
Kadın kokusunu atmaya.
Sayfa 35Kitabı okudu
KEDİ ve MÜZİK
(Sema Akdoğan’ın anısına)
Yüzlerce kedi Vivaldi’nin kışında
Gölgeye boyayarak gecenin karını
Koşuyorlar, izleri kapanmadan
Yetişmeli yazgının ardındaki keman.
Bulutlarda fal bakıyor büyücü Ay
Kedisi birazdan yatacak bir kapının önüne
Bach, gökyüzünün klavsenini çalacak
Sabah yaslı insanlar doluşacak eve
Gösteriyor Mousorgsky sevgisiz
ölen kedilerin iskeletlerini
Duyuruyor tekir ruhlarının aşk sesleri
Bir gecelik istiyorlar okşanmak için
Çıplak dağda düşsel sahiplerinin ellerini.
Mozart uçuruyor meyveleri gökyüzüne Damlarda gergin kediler, keman ve arşe
Kemikleri flüt havadaki kuşların
Açıyor orkestra tarihin kapısını
Konçertolarla genişliyor dünya.
Sayfa 34Kitabı okudu
Çocuklardan
1
Arka sokakta bir köpek ailesi var anne
Sen, ben ve babam gibi.
2
Siz büyük olduğunuz halde birlikte yatıyorsunuz.
Ben hem çocuğum hem de yalnızım.
3
Göğün suyu nereden geliyor anne?
4
Anneciğim bu gece hangi rüyaları
Koyacaksın yastığımın altına?
5
Ölüler mezarlıkta yaşıyorlar değil mi anne?
Sayfa 39Kitabı okudu
DÖNÜYOR
(Fazıl Hüsnü Dağlarca’ya)
Sayıyor, sayıyorum ağaçları
Ben sayarken kurumaz mı birkaçı
Kuruyor, kuruyorum saatleri
Ben kurarken duranları oluyor.
Duruyor, duruyorum yerleri
Ben dururken gelenleri gidiyor
Gidiyor, gidiyorum yıldızları
Ben giderken binlercesi kayıyor.
Kayıyorum, kayıyorum bir dili
Ben kayarken sözcükleri düşüyor
Düşenleri peşim sıra bir şiir
Sırasızlar sözlüklerde kalıyor.
Öz olunca sözüm sese dönüyor
Ses olunca beni anlıyor kuşlar
O zaman düşüncem sonsuzca kanat
Dönüyorum, dönüyor, dönüyorum.
Sayfa 48Kitabı okudu
TÜY RENK
(Rasin Arsebük’e)
Resmi kendisiyle yap
Boya/sız içeriden
Çiz ki bitmez çizgiler
Bilinmezin sınırları.
İçeriler çokça renkli
Dışarısı gri/fon
Kaçarsın, dur dışavurum.
Beyazlardan alma
Rengi kirlenir
Sessiz duygulardan
Süzülsün her son.
Renk var tüy gram,
Renk var taş ton.
Sayfa 33Kitabı okudu
Gölün Zamanı
Saat, zamanın öyküsünü anlatırken
Zaman, saatin arka yüzünde akar.
Kim inanır ışık hızlı parçalarla
Yüklü bu yavaş ellerimiz.
Yüzümüzden bıkmaz mıydık
Değişmesi yıldan yıla?
Ne güç alışması
İnsanın kendi boyuna.
Sevgi su gibidir aramızı yıkayan,
Birimizden akınca ötekinde kuruyan.
Akan sudan ayırdığım hırçın zaman,
Yazgın mıdır derin göllerde duran?
Sayfa 12Kitabı okudu
Yolculuk
(...)
Zaman ayrı bir dünyadır
Rüzgârları olan.
Onda nehirler dağlarla aynı hızda.
Zaman, başka bir gökyüzü
Geçerken bizi yavaşlayan
Uzun bir tren gibi
Su kıyısından.
Sayfa 13Kitabı okudu
İLK NİŞANLI
Suları kirletmeden yıkanır
Çıplak uzanır yanımıza
Kızlığını son soluğa saklayan
Eski nişanlımızdır zaman.
Genç yıllarımızın alışkanlığıydı
İnce rüzgârlara tutunurdu çiçekler
Hangi yanağı okşasak ay ışığında
Elimizde uyuyan kediydi zaman.
Kıyılmayıp torunlara saklanan
Sararmış çeyizlerde soluklanır
Biliriz oradadır ararsak
Bizimle uğraşmadıkça zaman.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sıkıntı
Gökyüzü bakır renkli
Çarşılara döndüğünde
Büyür yatağın altındaki
Zamanın külü boşluk.
Çok geçmeden yaşlı Anka
Görünür karşı tepelerde.
Sonra demir asa, demir çarık
Kara düşün komşu ülkesi.
Yüreğimin uykuyu çağıran
İğde yapraklı sesi.
Konuğumdur Kafdağı’ndan gelen
İzleri selvi dalıyla silinen yazgı.
Ruh aynı, yüzü hep değişen
O ve ben, gecenin ikiz çocukları.
Sayfa 17Kitabı okudu
KEDİ ve YAPRAK
Kar başlıyor işte!
Eski suların dönüşü…
Soluğu topluyor rüzgâr
Kedinin burnu havada
Titriyor ağaçtaki son yaprak.
Bir başkası doğuyor
Bıraktığı yerden ölenin.
Yeraltı suyu işte!
Süzülmek, durulmak, dinlenmek…
Hava durgun
Rüzgâr soluğun içinde
Uyuyor kedi, yerde yaprak
Çözülüyor ölü
Gözü doğacak olanda.
Sayfa 18Kitabı okudu
AĞACIN SESİ’nden...
(...)
Toprağın tohumudur ölüler
Kutsal ışıklarından
Gölgeler gökyüzüne vurur.
(...)
Sayfa 23Kitabı okudu
AĞACIN SESİ’nden...
Rüzgârla gider ağacın sesi uzağa
Ceylanın sıçrama ruhudur gecenin sonu
Suyun adı tarihin en büyülü masalıdır
Kuş, kanatlarına borçludur dünyayı.
(...)
Sayfa 23Kitabı okudu
KARANFİL İÇİN
Yaşama benziyor bu karanfil
Akların ucu al
Al, kimi zaman aşk
Kan, kimi zaman.
Yaşama benziyor bu karanfil
Altı yeşil alların
Yeşil, kimi zaman aşk
Can, yeşil her zaman.
Sayfa 28Kitabı okudu
Süreyya
(Cemal Süreya’nın anısına)
Şiir, yaşamı daha çok sevdiğinden
Geri geldi kiminle gittiyse ölümden.
Sunduğu sözcükleri yazsak da dizelere
Anlamayız o sonsuz dili bilmediğimizden.
Ölüm, sevdirmek ister gibi kendini bize
Sevdiğimizin gözüyle bakıyor yüzümüze.
Sayfa 29Kitabı okudu