Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Sarsıntı
Barış İnceSarsıntı Reviews
You can find Sarsıntı reviews, Sarsıntı book reviews, Sarsıntı ratings on 1000Kitap.Score
7.7Out of 10
Sarsıntı yaşadığımız ne kadar az an var. Ne kadar kanıksamışız hayatın içinde olan kötülükleri, çirkinlikleri, yanlışları. Konu evimizde geçiyor benim, senin, onun. Bu ülkenin gerçeklerine çok yakın. Gerçekle hayal arasında, gece gündüz arasında. Dostluklarımız ne kadar gerçek, tarikatlarla mücadele mümkün mü, medyanın yanlı oluşunu herkes idrak edebilir mi? Geçmiş ile şimdi arasında gidip gelirken; her sayfada çoklaşan ve sonunda cevaplarını kendimiz vereceğimiz sorulara boğuluyoruz.
Herkes biraz gece biraz gündüz olabilir mi? Ya da kim gece kim gündüz bilebilir miyiz?
Sarsıntı, adı yazarda saklı, çileli, çöz çöz çözülmeyen, düğüm olmuş bir adanın, deniz fenerinin ışığıyla aydınlandığını zanneden halkının romanı.
Adayı mesken tutan, adanın ruhunu çürüten tarikatlar, susanlar, duymayanlar, duyup da konuşmayanlarla dolu bu
Hangimiz kaçmıyoruz ki zaman zaman bir şeylerin düzelmeyeceğini düşünüp... Hayatın yorduğu anlarda bir örtünün altına saklanır gibi... Başka bir hayat kurmayı düşünüp, bambaşka olayların içine düşmekte var tabi... Birşeyler olmasını umut edip, olmamasının sarsıntısı ve bir günlükle hayatınıza yapılan bir iç yolculuk...
Barış İnce'nin 2. romanı da beni etkileyen bir kitap oldu. Emeğine sağlık diyorum ve mutlaka okumanızı öneriyorum...
‘Bazı şeylerin konuşularak çözüleceğine inanmıyorum, susarak çözülecek şeyler de var. Kapanmış yara içeriden çürümüyorsa tekrar açılmamalı. Nükseden bir sıkıntı varsa ancak o zaman neşter vurulmalı.’
.
İsimsiz Ada’da olanlar giderek ilginçleşiyor. Aslında ilginç olan ada değil, adadaki fenerin izledikleri. Peşi sıra gelen ölümler, konuşulmayanlar, konuşulup da bir çözüme ulaşamayanlar. Levent artık bu düzeni değiştirmek istiyor. Uykuda ve uyanıklık arasında gidip geliyor ve şunu anlamaya çalışıyoruz: “Levent şimdi uyuyor mu? Yoksa daldığı derin uykudan mu sesleniyor bize?”
.
Su gibi akıp giden bir kitap daha geride kaldı. Bir ara ne okuyorum ben ikilemine düştüm ama sonra netleşti her şey. Olay akışı çok güzeldi ama "benim için" mükemmel bir kurgu değildi. Kafa dağıtmalık, akıcı bir metindi sadece. Ele aldığı konu nedeniyle tüm zamanların kitabı olabilecek nitelikte. Cinayetler, tarikatlar, ilişkiler vs ilgilenen varsa severek okuyabilir.
Kitapla kalın.
Yazarın diğer kitabı olan Çelişki'yi okuduktan sonra, kalemini beğendiğim için Sarsıntı kitabını da kütüphaneme ekledim.
Kitabın konusu; adı belli olmayan bir adada, eski bir deniz fenerinin ışığının yansıdığı bir meyhanede, eski dostların yuvarlak masada bir araya gelmesiyle başlıyor. Normal bir arkadaşlık buluşması gibi başlar. Öldüğünü düşündükleri arkadaşları Levent'in günlüğünü Filiz çantasından çıkartır, olaylar gelişmeye başlar. Günlük okundukça ve içkiler içilmeye devam edildikçe, tabiri caizse eteklerindeki taşlar dökülmeye başlar. İşin ilginç tarafı bu toplantıda Levent'de var ve henüz öldüğünün farkında değil
Kitabın sonu yine yazarın usta kalemiyle törpülenmiş ve yok artık nasıl yani dedirten tarzda. Herkese iyi okumalar
Barış İnce Birgün gazetesinden, bavul dergide yayımladığı yazılarından ve 2017 yılında yayımladığı Çelişki romanından tanıdığımız gazeteci ve yazar.
Sarsıntı kitabı 120 sayfalık incecik bir kitap fakat adından ilham alarak okurken epey etkileyen, insanı düşündüren güçlü bir eser.
Toplumsal yozlaşmaların, tarikatların, çıkar ilişkilerinin ve sosyal sorunların ortasında nefes almaya çalışan karakterimiz Levent’in öyküsünü okuduğumuz bu eserde yazar pek çok değişkeni örgüye yedirmiş ve güçlü bir kurguyla bitirmiş.
Gerçekten "Sarsıntı"
Sarsıntı kesinlikle Çelişki'ye göre çok daha başarılı bir roman. Çelişki ile mukayeseli ilerleyeceğim için spoiler içerebilir.
Çelişki'de yazar, benzeri bir sanrıyı işliyor ancak tek karakter üzerindendi. Sarsıntı'nın güzelliği Levent'in platonik aşkının yanı sıra içine ustalıkla yerleştirilen "cemaat" olgusu. Günlük şeklindeki parçalarla sanrının gerçek olduğuna inandırmış bizi yazar ve son sayfalarda rüyadan uyandırılınca bir "Nasıl?" sorusu beliriyor içimizde.
Herkes Levent'i çok sevebilir ancak benim favorim Filiz'dir. Yaptığını saklamıyor en azından. Lakin başlangıçta dürüst olsa roman nasıl ilerlerdi diye sormaktan da kendimi alamadım.
Velhasıl-ı kelam, okuyunuz efendim. Şahane bir kurguyla ve içine ustaca yerleştirilmiş sembollerle akıp giden bir 120 sayfa.
Barış İnce’nin ikinci kitabı, benimse okuduğum ilk kitabı Sarsıntı. Arka kapak yazısında beni epey meraklandırdı. Zaten kısacık bir kitap olması da okumam için ekstra bir şevk oldu. Birkaç saat içerisinde bitirdim kitabı. İsminin etkisinin ise son sayfalara doğru verdi.
Sarsıntı ilk bakışta bir kaçışı anlatıyor gibi görünüyor. Aslında bu hem doğru hem değil. Evet fiziksel bir kaçış var, bunu okudukça anlıyoruz. Sonlara doğru ise ruhi bir kaçış olduğunu da görüyoruz. Ben bu anlamı çıkardım açıkçası. Ancak olayları bir bütün açısından değerlendirirsek de kaçıştan ziyade eksik sonlu bir hikayeyi tamamlamaya dönüş diyebiliriz. Evet buraları hep bilerek merak edin diye üstü kapalı yazdım :)
İsimsiz bir adamız var ve dört arkadaş ilk sahneden itibaren bir masada diyalog halindeler. Tartışmalarla devam eden bu konuşma bölümleri dışında kitabın ara sayfalarında ana karakterimiz ve o dört arkadaştan biri olan Levent’in günlüklerinin bölümlerini okuyoruz. Eş zamanlı devam eden bu olaylar arasında ise bağlantı kurmaya çalışarak sona ulaşıyoruz.
Kitapta fazlaca konu işlenmiş durumda. Cinayetler, tarikatler, aşk, dostluk, ada hayatı, deprem ve hepsiyle sarsılan hayatlar.
Kitabın ilk sahnesi olarak belirttiğim masa etrafındaki sohbet sahnesi ise ben de bir film sahnesi izlemi bıraktı. Kafamda hemen kurgulayabildim ve bunu çok sevdim.
Sarsıntı bir hızda okunan ve etki bırakan bir öykü, denemenizi tavsiye ederim.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
Gün boyu dışarda olduğumda, iş için bir yerden bir yere giderken marmaray, metro ve vapur en güzelinden birer kütüphaneye dönüşüyor benim için.Ekim ayı bitmeden bir kitabı daha bitirebildim gecenin şu saati olsa da
Kitaba gelince... Barış İnce sevdiğim bir yazar. Tıpkı ilk okuduğum kitabı "Çelişki" gibi bu kitabını da çok sevdim. Her iki kitapta da kısmen "6. His" ve "Dövüş Kulübü" filmlerindeki tadı aldım. Kısa, öz kitaplar, seviyorum kitaplarını.
Bir ay daha bitti, bitiyor. Kasım ayında yeni kitaplar, farklı anlatımlarda görüşmek üzereee