Napolyon, aceleyle Savaş alanından uzaklaşıp Şevardino Tepesi'ne döndü. Sararmış, kof, ağır vücuduyla açılır kapanır bir iskemleye oturmuştu, gözleri bulanık bakıyordu, burnu kızarmış, sesi kısılmıştı. Öylece oturuyor, elinde olmayarak, gözlerini kaldırmadan top seslerine kulak veriyordu. Kendi yüzünden meydana gelen, ama sona ermesi onun elinde olmayan bu işin bitmesini müthiş bir üzüntü içinde bekliyordu.