Savaş ve Barış - 1. Cilt
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
“Ben bitmiş bir adamım" dedi Prens Andrey. “Benim neyimi konuşacağız?” Bir süre sustu, kafasında dolaşan avutucu düşüncelerle gülümseyerek ekledi: “Gel sana dair konuşalım.”
-Her şeyden önce sevgili dostum, sağlığınız nasıl? İçimi rahatlatın.
- Sağlığım nasıl olabilir… duygusal olarak bu kadar acı çekerken? Bu devirde duyguları olan birinin iyi olabilmesi mümkün mü?
Sayfa 16
Yeni bir şeylere başlamak yoktu artık onun için, hayatını hiç kimseye zarar vermeden, hiçbir şeyi arzulamadan ve hiçbir şeyden korkmadan yaşamalıydı.
Sayfa 308Kitabı okudu
“Sizin düşünme biçiminizi biliyorum,’’ dedi, “bahsettiğiniz ve size kendi zihninizin ürünüymüş gibi görünen düşünme biçimi insanların çoğunun da düşünme biçimidir, gururun, tembelliğin, cehaletin olağan bir ürünüdür. Beni mazur görün bayım, bunu bilmeseydim sizinle konuşmaya kalkışmazdım.
Sayfa 522
- Herkes savaşa girme kararını kendi verseydi, hiç savaş olmazdı.
- Bu çok iyi olurdu.
- Büyük ihtimalle çok iyi olurdu ama hiçbir zaman olmayacak…
Sayfa 48
Neyi düşünmeye başlarsa başlasın çözemediği ve kendi kendine sormaktan vazgeçemediği aynı sorulara dönüyordu. Sanki kafasının içine tüm hayatını bir arada tutan bir ana vida sokulmuştu. Vida ne ilerliyor ne çıkıyor, aynı oyuk içinde hiçbir şeye ilişmeden dönüyordu ve onu durdurmak imkansızdı.
Sayfa 518
“-Bütün bunların nasıl olduğunu bir gün anlatırım. Ama biliyor musunuz, artık hepsi bitti, hem de sonsuza kadar,” dedi.
“- Sonsuza kadar mı?’’ dedi. “Hiçbir şey sonsuza kadar değildir.”
Sayfa 570