"Yürü! Ey kaderin bedbaht ettiği mahluk! Yürü! Seni ezen șu felaketin geçici olduğuna yürekten inan ki kaybettiğin nimetlere tekrar kavuşasın! Şüphe etme, düşün ki Cenabıhak kullarına iradeyi bahşetmiştir! Yürü ey sahipsiz biçare, yürü! Sebat ve gayret en iyi dostlarındır. İnsanlar yardım ellerini senden esirgediler. Lakin azmedenler er geç amaçlarına ulaşırlar.."
Biz bu sefalethanede gün oluyor ki ekmek bulamıyoruz. Ama havayı faziletle karıştırarak öyle nefes alıyoruz. Bu ruhen bizi gayet iyi besliyor, açlık canımızı alsa bile vicdani saadetimizi bozamaz...