Selam Ateşleri - Ay Bazen Mavidir Gönderileri
Selam Ateşleri - Ay Bazen Mavidir kitaplarını, Selam Ateşleri - Ay Bazen Mavidir sözleri ve alıntılarını, Selam Ateşleri - Ay Bazen Mavidir yazarlarını, Selam Ateşleri - Ay Bazen Mavidir yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm, yorgunluğun sığındığı en son yer.
Çocukluk ayaklarımın üstünde sana geldim, sana eğiliyorum.
Ve senin orada biraz ölmediğini görüyorum. Çünkü birazın hala yaşıyor bende.
Geçmiş çağların yaraları gibi duran o çizgilere karşın, bir çiçek çekingenliği, bir kelebek uçuşu sinmişti yüzüne.
Zamanı dinlendiren, zamanı ürkütmeyen, ancak ölerek ölümsüzlüğü yakalayan bir yalnızlık duygusu sinmişti yüzüne. Kendi yalnızlığıyla yalnız bir yalnızlık duygusuydu bu.
Mezar: İnsan unutulmalarının en son toplandığı yer
İnsanlık vermeyi unuttu. Şimdiki ellerin içi de dışı da zehirli. Vermek gerilerde kaldı, almak öne geçti.
Yaşam bekletir bekletirdi de bağrında saklayamaz olunca kusuverirdi geri.
Gölge yerini terk etse de adını kimliğini değiştirse de sahibini bırakmazdı hiç.
Her şey hem uzak hem yakın hem de birazcık anıdır kilimin içinde şimdi
Aman oğlum, kötülüğün yeri yurdu belli olmaz, insan cinsi her şeyi yapar.
Eşya deyip geçmemeli. Onların da geçmişleri, gençlikleri, anıları vardır. Zamanla onlar da sahipleriyle birlikte yaşlanıp ölürler.
Sayfa 237Kitabı okudu
Geçmiş zaman anılarımda kaldı, şimdiki zamanda sürünüyorum, yarını ise düşünüyorum...
Sayfa 236Kitabı okudu
O denli yavaş, sessiz ölmüştün ki, ölümün bile haberi olmamıştı.
Sayfa 166Kitabı okudu