Selçuklular'da Ordu ve Askeri Kültür
Salim KocaSelçuklular'da Ordu ve Askeri Kültür Sözleri ve Alıntıları
Selçuklular'da Ordu ve Askeri Kültür sözleri ve alıntılarını, Selçuklular'da Ordu ve Askeri Kültür kitap alıntılarını, Selçuklular'da Ordu ve Askeri Kültür en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sultan Alp Arslan'ın anlayışına göre ancak benzer duygu ve düşünceler taşıyanlar ile benzer davranış gösterenler aynı gayede birleşebilirlerdi.
Sayfa 74 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Boyuna Kefen ve Kılıç Asmak
Eski Türklerde, girdiği mücadelede başarısızlığa uğrayan kişilerin "börkü (başlık) baştan çıkarıp koltuk altına alma, kuşağı çözüp boyuna asma, galibin silahının (kılıç) altından geçme" gibi davranışlar, özür dilemek anlamına gelmekte olup, her biri birer teslim ve itaat sembolü idi. Bu anlayış ve gelenek kuşağın yerini "kefen ve kılıç" almak suretiyle İslamî dönemde de devam etmiştir.
Sayfa 223 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Kalelerin ve surlarla çevrili merkezlerin düşürülmesi kolay bir iş değildi. En büyük meydan savaşları bile bir günde sonuçlanırken müstahkem yerlerin düşürülmesi bazen aylarca, yıllarca sürmekteydi.
Sayfa 171 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Savaş Hilesi Olarak Zafer Davulu Çalma
Dânişmendli hükümdârı Emîr Gâzî, 1126 yılı içinde Türkiye Selçuklu meliki Arap ile yaptığı çarpışmada zor durumda iken çaldırdığı zafer davulu ile birden savaşın akışını ve kaderini değiştirmiştir: Ankara civarında yapılan savaşta Melik Arap galip gelmişti. Emîr Gâzî'nin ordusu bozgun halinde dağılmıştı. Son derece yetenekli bir komutan olan Emîr Gâzî, durumu kendi lehine çevirebilmek için hemen bir tepe üzerine çıkarak çadır kurdurup zafer davulu çaldırmıştır. Tam bu sırada savaş meydanını bürüyen sis, Emîr Gâzî'nin gayesine ulaşmasında adeta kendisine yardımcı olmuştur. Gerçekten de bu sis, Danişmendli ordusunun perişan durumunu birden gizlemiştir. Emîr Gâzî'nin zafer davulu karşısında başlarına bir musibet geldiğini sanan Melik Arap ve askerleri, galip durumda iken birden korku ve panik içinde kaçmaya başlamışlardır. Böylece savaşın galibi Emîr Gâzî olmuştur.
Sayfa 216 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Batı kaynaklarına göre Kösedağ savaşında ilk kaçanlar ücretli Frank askerleri olmuştur.
Sayfa 115 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Moğollar, tıpkı Türkiye Selçuklu sultanlarına ve devlet adamlarına yaptıkları gibi Türkmen beylerini de itaatleri ve kontrolleri altına almak istemişlerdir. Fakat onlar, Selçuklu sultanlarından ve devlet adamlarından gördükleri uysallığı, Türkmen beylerinden görememişlerdir. Daha doğrusu Türkmen beylerini itaat ve kontrol altına alma hususunda büyük bir direnç ile karşılaşmışlardır. Özellikle Karaman, Denizli ve Kastamonu Çobanoğulları beyleri, Türk istiklâlinin temsilcisi olarak, Moğollara ve Moğol hâkimiyeti altındaki Selçuklu idaresine karşı amansız bir mücadeleye girmişlerdir. Moğollar ise Türkmenlerin istiklâl arzularını tamamen söndürebilmek için Anadolu'yu kana ve ateşe boğmuşlardır. Karşılarına çıkan her şeyi ezmişler, yakıp yok etmişlerdir. Neye uğradığını anlayamayan masum ve savunmasız Anadolu Türk halkı, Moğolların kılıçları ve atlarının nalları altında, dehşet ve korku dolu ümitsiz günler yaşamıştır.
Sayfa 112 - Berikan YayıneviKitabı okudu
İlk defa Selçuklular tarafından uygulanmaya başlanan "askerî ıktâ' sistemi" ülke ekonomisine büyük faydalar sağlamıştır. Selçuklular bu sistem sayesinde sayısı 400 bine ulaşan ordularını hiç masraf yapmaksızın beslemişler ve donatmışlardır. Daha da önemlisi Selçuklu ülkelerinde bu sistem sayesinde devlete ait toprakların büyük kısmı atıl kalmaktan kurtarılmış, ziraî üretim artmış, imar faaliyetleri de son derece hızlanmıştır.
Sayfa 92 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Iktâ' sistemi, Selçuklulardan önce İslâm devletlerinde de uygulanmıştır. Bu devletlerde toprak sadece askere değil; genellikle devlet adamlarına ve yüksek rütbeli komutanlara verilmiştir. Öte yandan, ilk Selçuklu hükümdârları Tuğrul Bey ve Alp Arslan, beylere ve büyük komutanlara hizmet karşılığı olarak ıktâ'lar tahsis ederlerken hassâ birliklerini de yönetimleri altındaki ülkelerden toplattıkları vergilerle beslemişler ve donatmışlardır. Selçuklular, Sultan Melikşâh döneminden itibaren vezir Nizamü'l-Mülk'ün tavsiyesi üzerine eski ıktâ' sisteminde köklü bir değişiklik yaparak, hâssa askerlerine maaş karşılığı olarak toprak vermeye başlamışlardır. Böylece Selçuklu "askerî ıktâ' sistemi" ortaya çıkmıştır.
Sayfa 91 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Türk Askerî Gelenekleri ve Uygulamaları
- Savaştan önce sürgün avına çıkma.
- Sefere ve savaşa davet için ok gönderme.
- Orduya geçit töreni yaptırma.
- Savaş meclisi toplama.
- Yüzük gönderme.
- Savaştan önce karşı tarafa barış önerisinde bulunma.
- Sefere çıkılacak yönde otağ kurdurma.
- Yada taşı ile yağmur yağdırma.
- Savaş türküleri söyleme.
- Dostluk ve barış sembolü olarak karşı
Sayfa 183 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Sultan Alp Arslan komutasında Selçuklu ordusu 1064 yılında Ani şehrini düşürüp içeri girerken her Selçuklu askerinin, ikisi ellerinde, biri de dişlerinin arasında olmak üzere üç keskin bıçak vardı ki, bu bıçaklar her an hedefe atılmaya hazır durumdaydı.
Sayfa 141 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Komşuları, özellikle Çinliler süvârî tekniğini Türklerden öğrenmişlerdir. Hatta Çinliler, M.Ö. 307 yılında yaptıkları bir reformla hareket ve manevra kabiliyeti az olan ağır savaş arabalarını hizmetten kaldırıp, yerine Hun Türklerininki gibi at üzerinde savaşan hafif süvârî birlikleri oluşturmuşlardır.
Sayfa 129 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Cesur yürekli ve iyi bir savaşçı olan Celâleddîn Mengüberti, Gürcü komutanı İvane'ye savaşın ertesi güne bırakılarak, iki tarafın da hünerlerini göstermesi için mübâreze [düello] teklif etti. Sultanın teklifini kabul eden İvane, savaş meydanına en iyi savaşçılarından iriyarı bir Gürcü ve onunla aynı özelliklere sahip üç oğlunu gönderdi. Devlet adamlarının ve komutanların kendisine yaptığı uyarılara aldırmayan Celâleddîn Mengüberti, her türlü tehlikeyi göze alarak, Gürcü savaşçılarının karşısına bizzat kendisi çıktı. Sultan, yapılan mübârezede Gürcü savaşçılarını birer birer yenip öldürerek ordusunun cesaretini ve maneviyatını son derece yükseltti.
Sayfa 208 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Türklerde Tuz-Ekmek Hakkının Önemi
Sultan Celâleddîn Mengüberti, 1228 yılı içinde Gürcistan seferine çıktı. Gelip Mindar civarında ordugâh kurdu. Sultana gelen habere göre Gürcü komutanı İvane, Ermeni, Alan, Sabar, Laz ve Kıpçak kuvvetleriyle destekli 40 bin kişilik bir ordu meydana getirmişti. Sultanın topladığı savaş meclisinde devlet adamları ve komutanlar, düşman kuvvetlerinin sayıca çok üstün olduğunu, savaş girmekte acele edilmemesi gerektiğini söylediler. Son derece cesur ve kararlı bir hükümdar olan Mengüberti, kendisine yapılan tavsiyeye uymayarak hemen harekete geçti. İki ordu Betrâk gölü civarında karşı karşıya geldi. Sultan, Gürcü ordusunun sağ kolunda 20 bin kişilik büyük bir kuvvet teşkil eden Kıpçak bayraklarının dalgalandığını gördü. Türk geleneklerini ve bu geleneklerin gücünü çok iyi bilen Sultan, Kıpçaklara "tuz-ekmek" göndererek, onlara, daha önce aralarında bulunan dostluğu ve akrabalığı (tuz-ekmek hakkını) hatırlattı. Zira, Sultanın kendi ordusunda da çok miktarda Kıpçakların bir kolu olan Kanglı Türk'ü bulunuyordu. Harezmşâhlar ordusundaki soydaşlarıyla aralarında bulunan "tuz-ekmek hakkına" riayet eden Kıpçaklar, derhal savaş meydanını terk ettiler. Böylece Sultan, bu Türk geleneğini kullanarak rakiplerini oldukça zayıflatmış oldu. Bundan sonra o, büyük bir kuvvet kaybına uğramış olan Gürcü ordusunu kolayca yenip büyük bir zafer kazandı.
Sayfa 204 - Berikan YayıneviKitabı okudu
Savaş meclisi, düşmanla karşılaşıncaya kadar birkaç defa toplanırdı. İlk toplantı genellikle devletin merkezinde yapılırdı. Bu toplantıda sefer kararı alınır ve sefer boyunca izlenecek strateji belirlenirdi. Son toplantı ise düşmanla karşılaşınca düzenlenirdi. Bu toplantıda savaş kararı alınır, savaş düzeni belirlenir ve çarpışma sırasında uygulanacak taktikler kararlaştırılırdı.
Sayfa 188 - Berikan YayıneviKitabı okudu