Eskiden öfkelenme, bağırma, etrafındaki nesnelere veya kişilere zarar verme gibi davranışlar yetişkinlerde, ergenlik çağındaki kişilerde sık sık karşılaştığımız duygu durumlarıydı. Ama şuan içinde bulunduğumuz dönem içerisinde bu tür davranışlar o kadar küçük yaş gruplarına indi ki.. Bazen şaşırıp kalıyorum. Tabii bu süreci başarılı bir şekilde en aza indirebilen de var, çoğalarak öfke kontrol problemine erişen de. Neyse ki son zamanlarda bu konuda o kadar güzel kaynak kitaplar çıktı ki çocuklarla bu konuları konuşmak, üzerine sohbet etmek biraz daha kolaylaştı.
Şimdi size bahsedeceğim kahramanımızın adı Semih. O, oynadığı oyunlarda kaybetmekten hoşlanmayan, sıra beklemekten sıkılan, her şeyin hep kendi istediği şekilde olmasını isteyen bir çocuk. Bir gün yine parkta beklemekten çok sıkıldığı bir anda, yeni bir evcil hayvan buldu. Üstelik bu bulduğu hayvan tamamen ona aitti. Başta birlikte çok keyifli vakit geçirdilet, hatta Semih bu yeni evcil hayvanını eve bile götürdü. Ama zamanla bulduğu bu evcil hayvan, Semih’i dinlememeye, etrafta kendi istediği gibi davranmaya, olur olmadık zamanlarda ortaya çıkmaya başlayınca onu kontrol etmek de çok güçleşti. Peki ama bu daha ne kadar böyle sürecekti? Semih onunla baş edebilecek miydi?
Diğer tüm duygular gibi öfkenin de bir duygu durumu olduğunu unutmamak ve çocuklarda bu duygu durumunu somutlaştırmak adına son zamanlarda okuduğum en güzel kitaplardan biriydi Semih’in Öfkesi.
