Sen Hep Hoşgeldin
İlhan DilekSözler ve Alıntılar
Sevmek ve sevilmek de sağlam bir kalpten geçer. Servi ağacından düşen nameler ezgiyle buluşabilir. Belki bu ikilinin sonu bir şiirde olabilir. Ama unutmayalım ki her şeyden önce buda bir gerekesimdir hem insan yeryüzüne tabiatı gereği sevmek için gönderilmiştir, bu yüzden varlık aleminde ki görevimizi ifa ederken beşerden ziyade azıcık da Allah'ı sevmek gereklidir. Zira her gecen gün kulun kula meylettiği bir dünyaya alışıyoruz.
Kimsesizler pazarında küfe küfe taşıdığım...
Kimine göre aşırdığım...
Fakat arş-ı alaya çıkmasına asla engel olamadığım; günahkar bir dünya burası ey sevgili.
Oysa ne çok isterdim bilmeni. Adına, bestelediğim şiirleri. Yakılası türküleri birlikte söylemeyi.
Muteber sancıları ayrı tutuyorum dün odaklı bir düş misali. Şimdilerin sonundayım, sonlar hepten muteber ey sevgili. Kalender olması gereken bir sevda masalından artakalan üstüne üstük kıt kanaat içimin geçimsizliği.
Hâlbuki zerdali bir cümledir tek parça olmasa da hayat, bu nedenle kimimiz çok yaşarız kimimiz az.
Hanidir içimde menşei beli olmayan isyanlar olsa da, gene de bir yanım meskûn bastırılası bir uysallıkta.
Sen mi beni / yoksa ben mi seni anlamadım bu harici hayat tanımında.
Hadi...
Hadi...
Söyle de,
Bilsin cümle alem gerçek sandığımız yalan olan her ne varsa.
Bakma sokakta kalıpta üşüdüğüme,
içim yanar da belli etmem dışarda ki şehre.
İlhan Dilek #senhephoşgeldin
Kâhinlerin hayretler uyandıran palavralarına kanmıyorum eskisi gibi...
Alim görünümlü soytarıların kıskancında değilim inan ki...
İlahi bir haz olarak beklemesem de artık seni, ötelere bıraktım bende kalan arzuların şehvetini.
“Dışarıda ötelerden kalma bir ayaz...
Fakat bilmeni isterim buralarda mevsim yaz...
Gözlerini kıs ve bir hayale bürü beni, yalnız tahmini güç değil vicdanının yazık değişleri. Hani'dir mana yoksunuyum, tanımı olmayan bir müptela. Belki de bu yüzden bi hiçim senin nazarında.”
Beni içine kapanık biri sanıyorlar, oysa bu yanılgıya sadece inanıyorlar, öyle ki bir ben var benden öte derinlerde ve kimsenin bilmediği hülasa devrimler gerçekleşiyor içimde.
Sevmek ve sevilmek de sağlam bir kalpten geçer. Servi ağacından düşen nameler ezgiyle buluşabilir. Belki bu ikilinin sonu bir şiirde olabilir. Ama unutmayalım ki her şeyden önce buda bir gerekesimdir hem insan yeryüzüne tabiatı gereği sevmek için gönderilmiştir, bu yüzden varlık aleminde ki görevimizi ifa ederken beşerden ziyade azıcık da Allah'ı sevmek gereklidir. Zira her gecen gün kulun kula meylettiği bir dünyaya alışıyoruz.