Oyun Çağı, Çocukluk Dönemi’ne büyük özlem duyar. Karşılıklı sevgi ve saygıya dayanan dostluk ve arkadaşlık ilişkilerini çok önemser. Dejenere olmayıp, özünü koruyan ve her platformda öğretmenlik mesleğiyle gururlanıp, onur duyar.
Seven, sevilen; bilgi, görgü, deneyim ve sosyal aktiviteleriyle çevresinde hayranlık uyandıran, bir Anadolu öğretmeninin yaşam kulvarında, nostaljik panoramasını yüreğinizde duyumsayacaksınız.
Zaman tünelindeki yolculukta; yeni nesil ile eski nesil arasındaki kültürel yozlaşmaya değinir. Tutum, davranış ve hobilerin büyük değişikliklere maruz kaldığını, güzel kültürel nüansların erozyona uğradığını, sosyal ve psikolojik boyutuna da vurgu yapar. Ahlaki norm ve etik değerlerin önemini yabana atmaz. Eğitimci yazar; kendisiyle barışık, mutlu bir aile babasıdır ve yer yer ironik anekdotlarıyla tebessüm ettirmesini bilir.
Teknolojik nimet olan iletişim araçlarının amacı dışında kullanıldığından ve sosyal ilişkilere zarar verdiğinden söz eder, değer yargıları ve gençliğin geleceği açısından endişe ve kaygılarını dile getirir.
