Her sevgiden ruhun bi-behre kaldı,
Hayalimde yalnız bu çehre kaldı.
Vefakâr eşimin sevgili yadı,
Tükenen ömrümü oyalıyordu.
Sızlayan ruhumun acı feryadı,
Son nefeste beni hırpalıyordu.
Yalnız bu sevgide ben ısrar ettim:
Evinde kimsesiz kalan kadını,
Şefkatle andım ve tekrar ettim,
Dilimden düşmeyen ‘Nazlı’ adını..