Sergüzeşt
Samipaşazade SezaiSözler ve Alıntılar
“Korkma! Bu ağaçlar, çiçekler ketumdur. İnsan değildirler ki hıyanet etsinler.”
Sayfa 142Kitabı okudu
“Yıldızlar karanlık içinde parladığı gibi, fakirlik ve sefalet içinde de saflık ve yüceliğiyle parlayan ruhlar yok mudur? Bir kalp, sevmek için mutlaka servete, asalete mi muhtaçtır? Bence en gerçek ikbal, içinde ruhun görüldüğü iki güzel göz; en büyük servet, kalbin hissini gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan tebessümdür. Güzellikten büyük asalet, kalp saflığından büyük servet mi olur?”
Sayfa 82Kitabı okudu
“Kalbe sükunet gelince, insanı yerin altına koyuyorlar.”
Sayfa 106Kitabı okudu
Galiba ruhun heyecan ve ıstırabında bulduğu en büyük teselli, anladığı en güzel dil, şiirden sonra musikidir.
Sayfa 103Kitabı okudu
-Niçin ağlıyorsun?
-Hiç! Ağlamak esirliğin en büyük hakkıdır. Biz o hürriyete sahibiz!
Sayfa 98Kitabı okudu
“Beni gündüzleri düşündüren, gece sabahlara kadar uyutmayan hep sensin!”
Sayfa 85Kitabı okudu
“Bırakın şu biçareyi! Asıl ölen benim. Beni defnedin.”
Sayfa 134Kitabı okudu