Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.13
Sessizliğin Müziği
Patrick RothfussSessizliğin Müziği Reviews
You can find Sessizliğin Müziği reviews, Sessizliğin Müziği book reviews, Sessizliğin Müziği ratings on 1000Kitap.
Hafif çatlak , orta çatlak ve ileri çatlak okurlara…
“ insanlar bunu okuduklarında kızacaklar” (sayfa 174) kesinlikle kızdım… Öncelikle beklentimi karşılamayacağım konusunda zaten önsözde uyarılmıştım. Beklentim Auri nin okul geçmişi , Elodin in onu nereden tanıdığı vs. yönündeydi. Bunu hızlıca kabullendim ve devam ettim.
Öykü? Roman ? Kategorize edemediğim kitap kendi içinde bir beklenti yarattı “ Bir şey ona bu kadar kabalık etmeyeli fani bir ömre bedel zaman geçmişti “ ( Sayfa 104) ve “Genç kız onu dünyanın gerçek şeklimi almadan çalışmıştı” (Sayfa 165). Bir kaç örnek havuzu daha yazabilirim ama bu satırlar bende Auri ne sorusunu oluşturdu ve
cevap beklentisi yarattı. Cevap gelmedi , belki de geldi ben anlamadım. ( Amry? ).
Yazarın benim için yanıldığı diğer bir nokta Auri ile onun kurduğu bağı kurabildiğimi anlamamış olması; şayet kuramasaydım bu kitabı ilk 50 sayfasında kapatırdım. Sabundan sonra kesin kapatıp, kaldırırdım
Ez cümle “çatlaklık” seviyemi ölçemesem de son
sözde belirtilen haritadan yola çıkarak “hafif çatlak” olmadığımı anlayıp, ne yazık ki bu ara hikaye ? Roman? Öyküyü de hiç ama hiç beğenmedim.
Minik, ince ve zarif Auri’m. O na hazırladığın oda bir gün ( 3 kitap , umarım yazabilir) umarım dolar , süresini beklediğin hediye kitap umarım cevapları sunar ve daha da önemlisi ben bunları okurken ; Neyse ya 171 sayfalık o kitabı da çokta boşuna okumamışım diyebilirim …
184 syf.
6/10 puan verdi
Eğer yazarın son sözünü okuduysanız ne dediğimi anlarsınız. Arkadaşk Vi ve diğer beta okurlar bir hikayenin yalnızca birkaç kişi için yazılmadığını unutmuşlar veya Patrick Rothfuss'a şirin görünmeye çalışmışlar. Evet, Auri için seçtiği konu güzel. Hatta kitabın en güzel bölümlerinden birisi hiçbir şey olmayan bir gün olması içinde. Neden güzel? eleştirmek için demiyorum, orijinal çünkü bana göre. Ama sen 5 gün anlattın. Auri onca şey yaptı. Nesnelere olan yaklaşımı güzeldi. Fakat kitap 5. sayfasından 180. sayfasına kadar aynı tempoda ilerledi. Elbette her hikaye aynı kurallara göre yazılmaz ama Aurinin geçirdiği o kadar gün içerisinde başka olaylar olmasını da beklerdik. Mesela kitabın sonunda bizi şaşırtan şey gayet güzeldi. Yani isteyince oluyor. Başka bir şey yaşanabilirdi hikayede. Bu çok da makul olurdu. Çünkü 5 gün az zaman değil Auri gibi yaşayan birisi için. Elbette "bu hikaye de böyle kardeşim" denebilir. Ama bir okur da "bu nasıl hikaye kardeşim" diyebilir. Bu kısır bu muhabbet olacağı için buraya gitmeyeceğiz tabi ki. Fakat bir şeyi kabul edelim, Auri zor bir hayat yaşıyor ve bu zorluğu biraz görmeliydik. Hikayenin değişmesini, konusunu, iskeletini demiyorum. Kısaca Auri hakkında daha 4, 5 sayfa bilgi verilebilir, daha heyecan verici bir öykü yazılabilirdi. Kendi hikayesinden vazgeçmeden bunu başarabilirdi yazar. Bu biraz bayat bir hikaye olmuş, bana öyle hissettirdi. Kitabın ortasını geçmek yordu, angarya gibi hissettirdi. Patrick Rothfuss'un umarım yeni çıkan kitabı da aynı hissi yaratmaz. Sağlıcakla...
Tüm gizemleri ile Auri
Kitap çok ilginç.
Yazarın (hala bitmeyen) Kral Katili Serisi'ndeki en ilginç karakteri kaleme almış olması aslında beni hiç şaşırtmadı.
Tüm ilginçlikleri ile, tüm gizemleri ile, Auri'den başka hiç kimsenin bilmediği yerler ile bu kitap baştan sona Auri.
Ben çok beğendim. Keyifli okumalar :)
Tek bir diyalog olmamasına ve tek bir karakter üzerine yazılmasına karşın insanı sıkan bir yönü yok.Okudukça Auri'nin saf büyüsü ele geçiriyor insanı.
Spoiler içerir!
Ben Patrick Rothfuss'u ilk Kralkatili Güncesi ile tanımıştım ve hayran kalmıştım şimdi tanıdık bir karakteri (Auri) kendi kitabında daha da derinine inerek tanımak çok zevkliydi. Yalnızlık kavramına yeni bir boyut kazandıran gizemli ve sırlarla dolu, güzel Auri yaşadığı yerde başıboş bulduğu nesnelerin bir yere ait olduğunu düşünüyor ve yaşadığı Şeyaltı'nda onların mutlu görünüp ait oldukları yerleri keşfedince onları orada bırakıyor ama terk etmiyor çünkü o nesnelerle kendi arasında çoktan bir bağ kurulmuş oluyor bile. Rothfuss yazdığı bu kitabı aslında bastırmak istemiyor ama çevresinde okuttuğu her bir kişiden de olumlu dönütler alınca ve editörü de bastırmak isteyince bu güzel kitap ortaya çıkıyor. Ben okurken Auri ne hissettiyse onu hissettim: sevinci, mutsuzluğu, mutluluğu, yalnızlığı, heyecanı... Kesinlikle bir Rothfuss hayranıysanız ve Kralkatili Güncesini okuduysanız bu kitabı okumalısınız.
Neredeyse 2 haftadır elimde olan bu kitabın 8 sayfalık sabun yapma kısmından sonra beynim okumayı bıraktı ve yola gözlerimle devam ettim.
Önsöz'de ve daha önce başka yorumlardan kitabın içeriğini bilsem ve Kvothe'u içeren bir sahne beklemesem de bu bildiklerim betimlemelerden sıkılmamı engellemedi eğer betimlemeleri seviyorsanız bu kitap tam sizin için ama aksiyon ya da karşılıklı konuşma arıyorsanız okumanızı önermem.
Kitap Auri'nin 7 gününü anlatıyor bu 7 günde yaptığı gündelik işleri, Kvothe'a vereceği hediyeleri seçmesini Şeyaltında yaptığı küçük gezmeleri okuyoruz benim gibi biraz da olsa Auri'nin geçmişi hakkında bilgi arıyorsanız malesef pek bilgi alamayacaksınız.
Kitap ilk başta George R. R. Martin ve Gardner Dozois'in Rogues adlı kitabı için yazılacak olan kısa öykü olsa da Rothfuss öykünün uzadıkça uzadığını görmüş ve Auri'nin öyküsünü teslim etmekten vazgeçip Bast'la alakalı bir hikaye teslim etmiş, kitabının sonunda yazarında dediği gibi Auri'nin öyküsü yazarın aklını kurcalamaya devam etmiş ve kitabı yayımlamayacak da olsa öyküyü bitirmek istemiş. Ama gel görelim ki kitap yayımlandı yazar bu kitabı bir enkaz olarak tanımlasa da yayıncı ve başka bir kaç kişi daha kitabı sevince yayımlanmış.
Eğer Kral Katili Güncesi'ni oldukça çok seviyorsanız bu kitabı her haliyle okumanızı öneririm betimlemeler uzunca olsa da Rothfuss'un sonraki kitabı çıkarmaya şimdilik niyeti yok gibi görünüyor ve bu uzun bekleyişte seriden tanıdık kimseler görmek sevenlerin hoşuna elbet gidecektir.
Hani o eski bir bisiklet vardı çocukluğumdan kalan,
Yoktu frenleri sürtünmekten delinmiş pabuçlarımdan başka,
Ve pas tutardı demirleri,
Sonra sonra boyaları dökülürdü kabuk kabuk pul pul,
Fakat mutluydu alayına bin çakardı,
Sevmezdi hamallık etmeyi market poşetlerine, pazar poşetlerine,
Isterdi hek o macera senin bu macera benim,
O yokuş senin bu yokuş benim,
Toprak yol, mıcır yol, asfalt, kaldırım,
Gez toz dolaş yeter ki hep eğlen isterdi,
Ne oldu şimdi geriye kalan hayallerde o bisiklet ve gülen çocuk yine yeniden maceralardalar,
Fakat biliyorum ki ben bir köşede hayat denen rüzgarda yelkenimle alabora,
O unutulanlar diyarında bir pas parçası ve beklemekte o çocuğun gelmeyeceğini bilse de beklemekte yıllar yıllar geçip gitsede o beklemekte
Kimse görmedi onu kimse duymadı ve kimse bu bekleyişe son vermedi
insanlar büyüdüler ve çocukluklarını attılar köy kuyulara bakmadılar arkalarına o canavar yokuş o namussuz mıcırlar o lastik düşmanı çiviler o kimi zaman dost kimi zaman sana karşı olan rüzgâr kalmadı artık.....
Sonuç: Kitap etkileyici... Nesnelerin de bir ruhu olduğunu gösteriyor. Hani öyle kanıtlama derdi anlatma derdi olmadan. Hani öyle sanki hayat daha güzel. Neden çocukken daha mutluyduk... Çünkü nesnelere bile duyguyu biz veriyorduk. Büyüdükçe duygularımızı insanlara aşılamaya çalıştık oldu olmadı kimisi hırs yaptı kimisi bosverdi... Okuyun bir anlık bile olsa farklı bir pencereden dünyaya bakın sadece bir anlık çocukluğunuzda hep acik olan o pencereye bakin ve mutlu olun sadece kitaptan degil hayattan keyif alin...
Şayet bu kitabı sevdiyseniz bizdensiniz.Özel insalara özel hissettiren bir kitap.Bir karakterin yalnızlığını neşesini o küçük yaramazlıklarını içinize içinize hissetirecek bir eserdi.Tabi bunu söylememe gerek yok ama bilmeyen arkadaşlar için bu kitap öncesi ''Kral Katili Güncesini'' bitirmeniz gerekmektedir.Aslında bu yukarıda yazdıklarımın tek amacı aşağıda yazılı olan içindi.(İnceleme için gerekli kelime sayısına ulaşmak)
''SİZE HİÇBİR KİTAP TATLI GELDİ Mİ?'' cevabınız hayır ise bu kitabı okumalısınız.
" Auri gerçeğin farkındaydı. Dünyada hareket ederken daha nazik olmak gerekirdi. İşlerin gidişatını bilirdi. Adımlarını daima bir kuş kadar hafif atmazsan tüm dünya kalkıp seni ezmeye gelirdi. Oyun kartlarından bir evmişsin gibi. Taşlara çarpan bir şişymişsin gibi. Sıcak nefesi arzu ve şarap kokan bir elin sertçe zapettiği bir bilekmişsin gibi. . ."
Rothfuss'un her söylencesinin ardından neden koyu bir hüzün ince tabakadan yapısıyla kaplıyor yüreğimi? Kulaklarıma dolan melodilerin barındırdığı anlamlar nasıl da böyle hem her zerreyi dağıtıp hem de olmaları gereken yere yerleştirebiliyor? Ben nasıl da hem karakter hem cümle hem sır hem şarkı olup çıkıveriyorum?
Auri'nin öyküsü idi bu. Şeyaltı'nın öyküsü. Kendisi içerisinde düzgün olmayanların öyküsü bu ve yalnızların..
Eşyalara farklı bir bakış açısı
Bu kitap kesinlikle size normal düşünmeyi yasaklıyor. Eğer Auri gibi düşünürseniz, eşyaların da bir ruha, bir sese sahip olduğuna inanırsanız bu kitap size çok... "mantıklı" geliyor. Eğer tüm ketumluğunuzla bu kitabın başına oturup, kitaptan ciddi çıkarımlar yapmaya çalışırsanız, kapılar sizin yüzünüze kapanır.
Bu kitap bir harika! Kesinlikle yapayalnız birinin, "farklı" düşüncelerini anlayabiliyorsunuz. Etrafınızdaki eşyalara bakıp "acaba" diyorsunuz ve köşedeki vazoyu daha da neşelenmesi için güneş alan bir rafa koyuyorsunuz.