“Başlarına daha birçok olayın geleceğine inanıyorlardı; salt çalışma saatleri, günlerin, haftaların birbirini kovalaması bile onların gözünde, hiç duraksamadan "cehennemi" diye nitelendirilecek bir olaydı.”
“Birbirlerinden kaçıyorlar ve karşılaşmamaya çalışmakta kendilerini haklı görüyorlardı, ta ki bağışlama, unutma, sıcak barışma anları gelip çatıncaya dek.. Çünkü ne de olsa birbirlerinden vazgeçemiyorlardı.”