Neden konuşmuyoruz bilmiyorum. Dünyamıza egemen olan, bizleri birbirimizden hapishanelerin ziyaretçi odalarındaki camlar gibi ayıran sessizliği anlayamıyorum.
Edatlar ıstırap verici, artikeller zahmetli, sıfatlar neredeyse imkansız...
Bu dilsizliğin sebebi fiziksel mi?
Yoksa mesele sadece söyleyecek sözümüzün kalmamış olması mı?