Şimdiki Çağ-Başkaldırının Ölümü Üzerine Gönderileri
Şimdiki Çağ-Başkaldırının Ölümü Üzerine kitaplarını, Şimdiki Çağ-Başkaldırının Ölümü Üzerine sözleri ve alıntılarını, Şimdiki Çağ-Başkaldırının Ölümü Üzerine yazarlarını, Şimdiki Çağ-Başkaldırının Ölümü Üzerine yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Halk her şey ve hiçbir şeydir,tüm iktidarların en tehlikelisi ve en silik olanıdır:Herhangi biri ortaya çıkıp halk adına tüm ulusa seslenebilir ve halk hâlâ tek bir gerçek adamdan daha azdır,her hâlükârda önemsizdir.
- " (…) Eğer insan olma kapasitesine sahipseniz, tehlike ve düşünceliliğiniz üstünde, var oluşun haşin hükmü, sizden bir insan çıkarmaya yardım edecektir..."
19. yüzyılın varoluşçuluk öncülerinden biri olan Søren Kierkegaard’ın iki bölümden oluşan kitabı. İlk bölüm Şimdiki Çağ, ikinci bölüm Deha ile Havari arasındaki fark.
spoiler
İlk bölümde halkın tek başına bir şey ifade etmediğini, çağın tefekkür çağı olduğuna değinmiş. Bunu şöyle özetler aslında “Devrimci çağ bir eylem çağıyken bizim çağımız reklam ve tanıtım çağıdır”. Başkaldırının artık mümkün olamayacağını halktan çok birey ve otoritenin önemli oluşuna değinmiş. İkinci bölümde ise Havari’nin paradoksal teleolojik seviyede olduğunu, onun tanrı tarafından görevlendirilmiş biri olduğunu ve sırf bu yüzden bir ilahi otorite sayılabileceğini belirtmiş. Deha’yı ise kendine özgü içkin bir teleolojisi olan parlak bir zeka olarak nitelemiş. Onun Havari gibi paradoksal görevi yoktur çünkü. Kitleler tefekkürle onun düşüncelerini sahiplenirler ya da sahiplenmezler. Bu gibi paradoksal bir misyonu yoktur demek istemiş. Genel itibariyle beğendim, günümüzde de hâlâ geçerliliği olan bir durum.
spoiler
Mühürlenmiş bir alanda havanın zehirli hale gelmesi gibi hapsedilen tefekkür de eğer herhangi bir eylem ya da olay tarafından havalandırılmazsa istemeden bir hınç yaratır.
Hepsinden önce birey kendi düşüncesinin bağları'nı koparmalıdır, bunu yapana deyin özgür değildir. Bunun yerine kendisini etrafındakilerin düşünceleriyle yapılanmış muazzam hapishanede bulur
Özel hayatta önemsiz kabul ettiği şeye halk içinde saygı duymak- böylelikle her şey bir şakaya dönüştürülür. Yine bir hayranlık taşkınıyla tetiklenerek, hepsi de aslında kendilerine hayranlık duysalar çok daha iyi olacağına huzur içinde kabul ederler.
Bireysel insan ne kadar iyi niyetli ve güçlü olabilirse de (eğer sadece direncini kullanabilirse) halen tefekkürün baştan çıkarıcı belirsizliği ve sarmalarından kendisini koparabilecek tutkuya sahip değildir