Sevgili Handan Gökçek, Öykülerinizi ancak şimdi okuyabildim. Çok sıkışık zamanlarımda okumak istemedim çünkü. Kendime, her öyküden sonra durabileceğim, düşünebileceğim bir zaman tanımak istedim. Okuduğum öykülerinizden genelleyebileceğim düşüncem şu. Öyküde birtakım engelleri aşmış, bir yerlere gelmiş bir kalemsiniz. Kimse kimseye nasıl yazacağını söyleyemez; ama kendi öykü dünyasını kurmuş sizin bulunduğunuz konumdaki bir kişiye zaten söylenecek çok fazla şey de yoktur. Atmosfer oluşturmayı, belli bir heyecan yaratarak öyküyü sürükleyici kılmayı, biliyorsunuz. Gizli güçlere, nereden geldiği belli olmayan çağrılara, buyruklara çok fazla yer vermeniz, bel bağlamanız benim fazlaca onayladığım şeyler değil; ancak bu, yanlıştır ya da doğrudur diye gösterilecek bir durum da değil. Kişisel bir seçim yalnızca.
Feyza Hepçilingirler-