Sözler ve Alıntılar
Dostuna bir yabancıymış gibi bak; yabancıdır zaten! Korkma. Biz yabancılardan korkarız, bu yüzden bir dostun bile yabancı olduğunu unutur dururuz. Dostundaki yabancıya da bakabilirsen asla hayal kırıklığına uğramazsın, çünkü bir yabancıdan hiçbir şey beklemezsin. Dostunu hiç düşünmeden kabul edersin; sonuç olarak beklentiler ve sonra hayal kırıklıkları... Çünkü hiç kimse senin beklentilerini karşılayamaz, senin beklentilerini karşılayacak hiç kimse yoktur. Herkes kendi beklentilerini karşılama peşindedir; seni tatmin edecek kimse yoktur. Herkes kendini tatmin etmek peşindedir. Sen başkalarının seni tatmin etmesini beklersin ve başkaları senin onları tatmin etmeni bekler. O zaman çelişki, şiddet, mücadele ve acı olur.
Sana bir başka Zen ustası olan Bokuju hakkında eski bir hikâye anlatacağım. Yalnız başına bir mağarada yaşıyormuş, yapayalnız, ama bir gün ya da gece, zaman zaman yüksek sesle "Bokuju!" diyormuş... Kendi ismi. Sonra "Evet efendim, buradayım!" diyormuş. Ve orada başka kimse olmuyormuş.
Müritleri ona soruyormuş: "Neden
"Mutluyum" demeyeceksin... Söylemeye gerek yoktur, çünkü sen mutlusun. O zaman birine "Seni seviyorum" demene gerek kalmayacaktır... Sen sevgi olacaksın.
Yaşanabilen her şey aşılabilir; baskılanan hiçbir şey aşılamaz.
Sayfa 140 - Omega Yayınları
Açlık duyduysan, uyanık ol. Açlık hissederken ne yapmalı? Ne oldu? Aç hissettiğinde asla onu başına gelen bir şey olarak görmezsin. Sen açlık olursun. "Açım" diye hissedersin. Asıl his, "Ben açlığım"dır; ama sen açlık değilsin, yalnızca onun bilincindesin. O sınırda olan bir şey. Sen merkezsin, onun farkına vardın. O bir nesne. Sen özne olarak kalıyorsun, sen tanıksın. Sen açlık değilsin; açlık senin başına geliyor. Açlık yokken de vardın ve açlık yok olduğu zaman da olacaksın. Bu yüzden açlık bir tesadüftür; o senin başına geliyor.
Uyanık ol, o zaman onunla özdeşleşmezsin. Açlık hissediyorsan, açlığın varlığı konusunda uyanık ol. Ona bak, onunla karşılaş, yüzleş. Ne olacak? Ne kadar çok uyanık olursan, açlık o kadar uzakta hissedilecek; ne kadar az uyanık hissedersen, o kadar yakın olacak. Uyanık değilsen, tam merkezde, "Ben açlığım" diye hissedeceksin. Uyanık olursan, açlık fırlatılıp atılacak. Açlık orada, sen buradasın. Açlık bir nesne, sen tanıksın.
Irmaklar önceden belirlenmiş yollarda akıtılabilirse, daha az tehlike, daha az hata olur. Ama canlı olmanın tüm güzelliği kaybedilir.
Bu yüzden ilkelerin takipçisi olma. Yalnızca daha, daha fazla bilinç yaratan ol. O ilkeler senin başına da gelecek, ama sen asla onların tutsağı olduğunu hissetmeyeceksin.
Tantra der ki bölme, bölünmemiş ol, ancak o zaman muzaffer çıkabilirsin. Nasıl bölünmemiş olmalı? Kınama, "Bu iyi!", "Bu kötü!" deme. Saflık ve kirlilik konusundaki bütün kavramları geri çek. Dünyaya bak, ama ne olduğunu söyleme. Cahil ol, fazla bilge olma. Etiketleme, sessiz kal, kınama, haklı çıkarma. Dünya hakkında sessiz kalabilirsen, yavaş yavaş bu sessizlik içe işler. Ve eğer dışsal olarak bölünme yoksa, içsel bilinçteki bölünme de yok olur çünkü ikisi birlikte var olabilir.