Sırtımdaki Ölüler
Yavuz EkinciSırtımdaki Ölüler Sözleri ve Alıntıları
Sırtımdaki Ölüler sözleri ve alıntılarını, Sırtımdaki Ölüler kitap alıntılarını, Sırtımdaki Ölüler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her bahar mevsiminde yaşlılar gelip tespih taneleri gibi duvarın üzerine dizilirlerdi. Yaşlılar burada sıra sıra otururken gençliklerinin gelip önlerinden geçeceğine inanırlardı. O yaşlılardan kimse kalmadı. Hepimizin başına gelecek olan, onların da başına geldi. Kurtlar onları da yedi.
Sayfa 87 - Doğan KitapçılıkKitabı okudu
Bu kentte yaşayan insanlar birbirlerini tanımazlar. Karşılaştıklarında birbirleri için binlerce şey hayal etmezler. Sadece ilgisizlikle bakar ve geçerler.
Sayfa 69 - Doğan KitapçılıkKitabı okudu
"Gündüz dilini, gece kapını sıkı tut."
Sayfa 58 - Doğan KitapçılıkKitabı okudu
Kelimelerle doğduğumuz ve kelimelerle öldüğümüz bu hayatta, her şey varlığını kalemin beyaz kağıtları üzerindeki ara sıra duraksayan kavisli hareketlerine borçludur.
Sayfa 18Kitabı okudu
Kelimelerle doğduğumuz ve kelimelerle öldüğümüz hayatta, her şey varlığını kalemin beyaz kağıt üzerindeki ara sıra duraksayan kavisli hareketlerine borçludur.
Sayfa 18 - Doğan kitap yayınlarıKitabı okudu
Insan ömrü, bir ağaçtaki yapraklara benzer. Yapraklar dallarından düşmeye başladığında ilkin dökülen yapraklar sayılır. Ardından yapraklar azalınca ağaçta kalanlar. Ve geriye doğru sayma başlar. On, dokuz, sekiz,yedi.....
Sayfa 35Kitabı okudu
Neden mezarlığı ilçenin uzağına yapıyorlar? Etrafına da hapishanedeki gibi duvar örmüşler. Duvarın üstünü de iki metre yüksekliğinde dikenli telle çevirmişler. Yoksa ölülerin firarından mı korkuyorlar? Ölüler de dışarı çıkmak için tünel kazıyorlar mı?
Sayfa 60 - Doğan kitap yayınlarıKitabı okudu
dile gelen duvar
Sarsıntı... Boğazımdaki ölü sözcükler... Sözcükler, yıllardır dilimde ceset gibi yatıyorlar...
Sayfa 37 - Doğan KitapKitabı okudu
“Sırtımda çoktan değerini yitirmiş ölülerden oluşan koca bir ordu var.”
DoğanKitabı okudu
Aynalar
Kelimelerle doğduğumuz ve kelimelerle öldüğümüz hayatta, her şey varlığını kalemin beyaz kağıt üzerindeki ara sıra duraksayan kavisli hareketine borçludur.
Sayfa 16 - Doğan KitapKitabı okudu