Ocak, Sosyalistlerin bir icadıdır. Salt siyasal bir temele ve do laysız bir yapıya dayanarak örgütlenmiş olan Sosyalist partiler, tabiatiyle, faaliyetlerinin temel unsuru olarak ocağı seçmişlerdir. Ocak, bazı dolaylı Sosyalist partilerce de kabul edilmiştir, örneğin Belçika İşçi partisinin temel grubu, sendika, kooperatif ve yar dımlaşma derneği üyelerini bir araya getiren yöresel «işçi ligi»ydi ve bu üyelerin çoğu, aynı anda birkaç örgütte birden üye bulunu yorlardı; böyle bir yapı, partinin dolaylı karakterini zayıflatmakta ve onu, üyelik bağlarını pekiştirmek amacıyle birçok «yardımcı örgütler» kurmuş olan dolaysız bir partiye yaklaştırmaktadır. Sosyalist partilerin ocağı seçmeleri, çok normaldir. Bunlar, küt leleri örgütlendirmeye, onlara bir siyasal eğitim vermeye ve küt lelerin içinden halk elitlerini çıkarmaya çalışan ilk partilerdir. Ocak, bu üçlü gereğe uygun bir karşılık olmuştur. Burjuvazinin siyasal ifade organı olan komitenin aksine, ocak, kütlelerin nor mal siyasal ifade organı olarak görünmüştür. Ancak bu kütlelerin tümü, sosyalizmi kabul etmiş olmadığından, çeşitli burjuva par tileri, işçi partilerine başarı sağlayan metodları aynen kullanarak, onları kendi yönlerine çekmeye çalışmışlardır. Böylece, birçok ülkelerde, Merkez hatta Sağ partileri, yapılarını değiştirmiş ve temel unsur olarak komitenin yerine ocağı kabul etmişlerdir.