Para, yaşayanların ölmesine engel olurdu. Onlara daha iyi yaşamlar sağlardı. Daha güzel şeyler , koruma gibi güzel şeyler ya da daha hızlı öldürecek güzel şeyler. Paranın nasıl yardım edeceğine karar vermek zordu...
Hemşireler, melekler gibiydiler. Bazen onları düşününce ağlardı. Bu duygu, onu ele geçirirdi. Cam duvarlı odasında yalnızken, onların nazikliği, sabrı...
On dört yılda, insan bu planları aşıyor. Planlarınızı yitiriyorsunuz. İnsanlar, sizin için plan yapıyorlar. Siz sanki hiçleşiyorsunuz. Hiçbir şeyden hiç kimseye dönüşüyorsunuz. İnsanlar sizi unutuyorlar. Siz unutuyorsunuz. Yitiyorsunuz.