Sokakta
Bahaeddin ÖzkişiSokakta Gönderileri
Sokakta kitaplarını, Sokakta sözleri ve alıntılarını, Sokakta yazarlarını, Sokakta yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hiçbir şey değişmemiş olmalıydı diye düşünüyordum. Ama değişme mukadderdi . Zihnim değişme üzerinde ısrarla durdu.
Sayfa 13
Hayatın narin bir yaprak gövdesinde gerindiğini seyretmek ne zengin bir seyahatti.
Sayfa 13
“insan her ayrilikta ozlemeyi yeniden yasiyor. ben hep ozleme icindeyim aslinda.”
“yani seytan yabancimiz olmak bir yana bir bakima yakin tanidigimizdi.”
Evet görünüşte aynıydı her şey. Ama garip bir seziş bana bu görünüşe aldanmamamı söylüyordu. Bir şey eksikti gördüklerimde. Bir şey; yokluğu pek çok şeyi beraberinde sürükleyip götürmüş bir şey. Her ev hatırladığım bazı hikâyelerini unutmuş veya inkâr ediyormuş gibiydi. Bu yapılar sanki değişen değer birimlerinin farkındaydılar. Sanki değişen âlemde varolmalarını mümkün kılan hatıralarını, artık gelip geçene tekrardan utanıyorlardı. Belki anlayamıyacaklarından, onların dudak büküp alay edeceklerinden korkuyorlardı. Onun için geride, onun için susmuş önlerine bakıyorlardı.
Ne yapmıştım ben? Yaşamamdan maksat bir lisan öğrenmek, bir meslekte söz sahibi olmak mıydı? Yaradılışın ve yaradılışımın sırrı bu kadar mahdut olabilir miydi? Tabiatın kucağında yaşanması gereken hayat böyle mi sarfedilmeliydi? Beni tutup sürükleyen rüzgâr neydi?
Hayatın narin bir yaprak gövdesinde gerindiğini seyretmek ne zengin bir seyahatti.
“Anama yaşlısın artık” dedim. “Kaygın ekmekse, iyi kötü ben kazanıyorum işte. Otur. Ahir ömrünü ibadetle geçir. Sonra çok iyi bilirsin ki şaka olmaz ONLAR’la” dedim. “Hem öyle değil mi canım? O yaşta bir insanın evlenme isteği bir şeytan kandırmasından başka ne olabilir?”
Açıkça söylenmemiş olanlar, müphem’in ürküntü veren burukluğunda, bir saz telinin uzaklarda tınlamasının yankılarında, insana belirli bir şekil çizmeyen seslerde ifade bulurdu. O an türlü gizlilikler ve belli belirsiz haram zevkler yüklüymüş gibi gelirdi bana.
"Önce her şeye iyice bakmalı ve iyice bellemeliyiz. Bir insan ilk güneş ışıklarıyla bir papatyanın nasıl açıldığını görmeli. Ezilmiş çimen kokusunu, kuş seslerini ve arı vızıltılarını, derisini hazla ürperten ilk sıcaklığı bilmeli insan."
Ne yapmıştım ben? Yaşamamdan maksat bir lisan öğrenmek, bir meslekte söz sahibi olmak mıydı? Yaradılışın ve yaradılışımın sırrı bu kadar mahdut olabilir miydi?
Ondaki inancın esasını tefekkür olarak görüyorum..