Sol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git
Derya ArslanSol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git Gönderileri
Sol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git kitaplarını, Sol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git sözleri ve alıntılarını, Sol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git yazarlarını, Sol Yanımdan Üşüdüm - Yüreğini Bırak Git yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İyileşmeyen yaraları sarıp sarmalamaya çalışırken gördüm ellerimi, bir şifacı olmadığıma kanaat getirdim, iyileştirmekten vazgeçtim.
İnandığı gibi yaşamaya mahkumdu insan ve belki de ihtiyacı olan tek şey inançlarını tazelemesiydi.
Zaman tüneli dediği bir geçitti kendisine göre ama anlayacaktı zamanla, bu geçit bir kadının yıllarca süren karanlığıydı. Bir yarasa gibi yıllarca bu tünelin içende, ayakları tünelin tavanında, beyninin içini boşaltmıştı Kadın. İçinde sadece bir Adam bırakmıştı. Yıllarca tersten kusmuştu ruhunu, öğürtüleri tüm tünelde yankılanmıştı. Kuşlar uçmuştu yanından, üstünden tren vagonlarının uğultusu geçmişti.
Sayfa 107 - EdisyonKitabı okudu
Hangimiz dünyanın olağan akışında üzerimize bulaşan kirden tam anlamıyla arınabiliyorduk ki? Toplumun büsbütün çürüyen yapısında hepimizin az da olsa rolü yok muydu? Her birimiz bu silinip yok olan insanlık olgusunun üzerini biraz karalamamış mıydık? Bu karanlıkta, her birimizin ruhları siyahından biraz olsun bulaştırmamış mıydı dünyaya?
Sayfa 44 - EdisyonKitabı okudu
İçini kemiren bir eksik vardı yaşamının içinde ve bu eksiği hep uzaklarda arıyordu.
Sayfa 41Kitabı okudu
Sıyrıl, ayrış ötekilerden, kendin ol.
Sayfa 36Kitabı okudu
İnsanoğlu, ağaç yere eğildiğinde yükünden zannederdi. Oysa onu yere eğen üzerindeki dalları, yaprakları ve meyveleri kendinde tutma mücadelesiydi.
Sayfa 29Kitabı okudu
“Kederime hastalık dediler gördün mü?”
Sayfa 118 - EdisyonKitabı okudu
Ayaklarının altında çatırdayan yaprakların, kulağında yarattığı etki, sadece bir yaprak hışırdaması değil, yitip giden feda edilmiş gençliğinin sesiydi.
Sayfa 15Kitabı okudu
Kadın, en nihayetinde bir yarasadan bir Tanrıça’ya dönüşmüştü. Bir tünel, bir mabede dönmüştü. Kendine bile anlatamadığı sırlarını korkusuzca anlatan kadınların mabedine. Dışlanmaktan korkmayan sığınmacıların geldiği bir mabede benziyordu artık.
Sayfa 108Kitabı okudu
Benim direnişim burada başladı belki de. Benim çeyiz sandığım beynimdi, içini ilim, irfanla döşemeliydim. Tüm istikbalim kendi sandığımdaydı yani beynimde.
Sayfa 113Kitabı okudu
Bizim yörenin insanı, kız çocuğu anasının karnına düşer düşmez başlar çeyiz yapmaya. Bir kadının istikbali, bir kara kutunun içinde korunur yıllarca.
Sayfa 113Kitabı okudu
Her gece bir tabutun içinde uyuttum kendimi, sana yazığım şarkıyı ninni bildi yüreğim.
Sayfa 121Kitabı okudu