Solucan IV - İz sözleri ve alıntılarını, Solucan IV - İz kitap alıntılarını, Solucan IV - İz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Umut yok sanılıyordu; insanlar, umutlarını yitirdiklerini düşünüyorlardı fakat bilmiyorlardı ki nefes aldıkları sürece o yitirdiklerini sandıkları umut, aslında kalplerinin en güzel köşesinde hep saklı kalacaktı.
"Eğer aşağı atlarsam ve buradan sağ kurtulabilirsek bir gün bana gülümseyecek misin?"
"Solucan, atla..."
"Cevap ver, bir gün bana gülümseyecek misin?"
"Solucan,"
"Git Kıvanç, lütfen,"
"Eğer atlarsan, bir gün söz veriyorum. Sana gülümseyeceğim."
Umut yok sanılıyordu; insanlar, umutlarını yitirdiklerini düşünüyorlardı fakat bilmiyorlardı ki nefes aldıkları sürece o yitirdiklerini sandıkları umut, aslında kalplerinin en güzel köşesinde hep saklı kalacaktı.
İnsanlar,umutlarını yitirdiklerini düşünüyorlardı fakat bilmiyorlardı ki nefes aldıkları sürece o yitirdiklerini sandıkları umut,aslında kalplerinin en güzel köşesinde hep saklı kalacaktı.
" Neden seni aslında çok iyi tanıdığımı hissediyor gibiyim." diye sordu .
" Belki başka bir zamanda baska bir hikayenin başkahramanları olmuşuzdur." Dedim.
Birine bir kez âşık oldun mu, bir daha asla unutamazsın onu çünkü ona olan aşkının bittiğini sandığında bile o aşk aslında hem kalbine hem de aklına çoktan kendi izini bırakmıştır. Bambaşka hikâyelerin başkahramanlığını yapmaya devam etsen bile o iz geçmez ve kendini sana asla unutturmaz. Bu yüzdendir belki, böyle hissediyor oluşumun sebebi."
Birbirimize öylece baktığımız o dakikalarda, beklenilenin aksine mutluydum çünkü ona âşıkken onu hâlâ hatırlıyordum; o ise beni hatırlamıyor olmasına rağmen bana hâlâ aşıktı.