Umut yok sanılıyordu; insanlar, umutlarını yitirdiklerini düşünüyorlardı fakat bilmiyorlardı ki nefes aldıkları sürece o yitirdiklerini sandıkları umut, aslında kalplerinin en güzel köşesinde hep saklı kalacaktı.
Umut yok sanılıyordu; insanlar, umutlarını yitirdiklerini düşünüyorlardı fakat bilmiyorlardı ki nefes aldıkları sürece o yitirdiklerini sandıkları umut, aslında kalplerinin en güzel köşesinde hep saklı kalacaktı.
"Eğer aşağı atlarsam ve buradan sağ kurtulabilirsek bir gün bana gülümseyecek misin?"
"Solucan, atla..."
"Cevap ver, bir gün bana gülümseyecek misin?"
"Solucan,"
"Git Kıvanç, lütfen,"
"Eğer atlarsan, bir gün söz veriyorum. Sana gülümseyeceğim."