Gelgelelim hayatın yolun başındayken göze görünmeyen, önemsenmeyen hassas noktaları varmış, yaşandıkça ve zayıf düştükçe, desteklerini yitirdikçe acıtıcı olan noktaları; onu da en çok bilime sanata, ütopyalara aldırış etmeyen insanlar bilirmiş de başından tedbirlerini alırlarmış meğer. Alıngan olmanın da bir yararı olmuyordu ki, 'Neye üzüldün, niye yüzün gülmüyor, niye ağlamaklı oldun?' diye soran biri olmadıktan sonra.