Son Devrin Din Mazlumları
Necip Fazıl KısakürekSon Devrin Din Mazlumları Sözleri ve Alıntıları
Son Devrin Din Mazlumları sözleri ve alıntılarını, Son Devrin Din Mazlumları kitap alıntılarını, Son Devrin Din Mazlumları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ziya Gökalp'ın İslâmiyet esası üzerine kurmak değil de, İslâmiyetle yer değiştirmekten başka gayesi olmayan posa milliyetçiliği, Enver ve Cemal Paşaların Birinci Dünya Savaşında şapkaya doğru yol açmak niyetiyle icat ettikleri Enveriye ve Cemâliye serpuşları, yine Enver Paşa'nın kumar parası gibi harcadığı Türk ordusunu düşünmek yerine Türk "Elifba"sına musallat olması ve Lâtin alfabesi şeklinde birbirinden ayrı ve rabıtasız harflerle bir imla hayal etmeye kalkışması, Tevfik Fikret ve Abdullah Cevdet'lerin alenî inkâra sapmaları ve milli ruh kökünü çürütücü kalem faaliyetlerine girişmeleri, felaketin Tanzimat ile beslenen mikroplarına ilk tecelli zemini olarak Meşrutiyet devresini çerçeveler.
Böyleyken, akıllarınca medenileşmeye engel saydıkları İslâmiyete karşı düşmanlık büsbütün resmî ve aleni plâna çıkamaz, daima tutuk ve kekeme bir zemin üzerinde cereyan eder ve tam tezahürünü bulmak için Cumhuriyet yıllarını bekler.
Sayfa 6 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
«İstanbul Birinci Ağır Ceza Mahkemesinin esas 207/963 ve 963/249 sayılı kararı:
Nurculuk bir tarikat veya mezhep değildir. Dinsizlik cereyanlarına karşı yayınlanan Risale-i Nura izafe edilen bir cereyandır. Lâik Türkiye'de herkes dininin icabını yerine getirmekte serbesttir. Nurculukta devletin nizamlarına aykırı bir şey yoktur. Nurculuğu meth ü sena bir suç değildir. Siyasetle meşgul olmamak, Nurcuların en büyük şiarıdır.»
Sayfa 264 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
İstanbul hakkında derlerdi ki:
"İyiliğin de kötülüğün de en ileri şekli İstanbul'dadır. İyi veya kötü, kim ne olmak dilerse İstanbul'a gelsin!"
Sayfa 334 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
Dersim 1937-1938 / Besi Bebek
Hozat'ın Zımbık köyünde (Şekspir) in hayaline bile taş çıkartacak bir vak'a cereyan etmektedir. Erkekleri tamamiyle doğranmış olan köyün 100 kadar kadın ve çocuğu, sivri uçlu aletle (süngü) öldürülüyor. Öldürülen kadınlar arasında biri, doğurmak üzere bir gebedir. Bu kadının karnına giren sivri uçlu âlet, barsaklarını yere döküyor, rahmini parçalıyor ve kendisini öldürüyor. Tehlike geçtikten sonra gizlendikleri yerden çıkan birkaç kadın, ölüleri gözden geçirirken, bu kadının rahminden düşen çocuğun sağ olduğunu dehşetler içinde görüyorlar. Muazzam bir kader cilvesi olarak yaşamakta devam eden çocuğu alıyorlar, emzirtip büyütüyorlar ve ona «Besi» adını koyuyorlar. Bu kız bugün hâlâ aynı köyde ve hayattadır. Sivri uçlu âlet annesinin karnına girip rahmini deldiği zaman da onun topukçuğunda bir yara açmıştır ve kız hâlâ bu yarayı topuğunda taşımaktadır.
Sayfa 176 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
Zira bilmekteyiz ki, yüce kudret, bunlara daima ters tarafından doğruyu söyletmekte ve gerçeği ağızlarından kaçırtmaktadır.
Sayfa 48 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
"Bir gün İstanbul Eyüb Sultan Kabristanının dereye bakan yüksek bir yerinde oturuyordum. İstanbul etrafındaki áfáka baktım. Birden bakıyorum, benim hususî dünyam vefat ediyor, bazı cihette ruh çekiliyor gibi bir hålet-i hayaliye bana geldi. Dedim: (Acaba bu kabristanın mezar taşlarındaki yazılar mıdır, bana böyle hayal veriyor?) diye nazarımı çektim; uzağa değil, o kabristana baktım. Kalbime ihtar edildi ki: (Bu senin etrafındaki kabristanın, yüz İstanbul içinde vardır. Çünkü yüz defa İstanbul buraya boşalmış. Bütün İstanbul halkını buraya boşaltan bir Hâkim-i Kadirin hükmünden kurtulup müstesna kalamazsın, sen de gideceksin!) Ben kabristandan çıkıp, bu dehşetli hayâl ile Sultan Eyüp Câmiinin mahfelindeki küçük bir odaya, çok defa girdiğim gibi bu defa da girdim. Düşündüm ki, ben üç cihetten misafirim: Bu menzilcikte misafir olduğum gibi, İstanbul'da da misafirim, dünyada da misafirim. Misafir, yolunu düşünmeli. Nasıl bu odadan çıkacağım, bir gün de İstanbul'dan çıkacağım; bir gün de dünyadan çıkacağım."
Bediüzzaman Said Nursi
Sayfa 214 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
"Üstad Bediüzzaman, Denizli hapsinde (Meyve Risalesi) ni te'lif etmiştir. Bu risale, bilâhare (Asâ-yı Musa) mecmuasının başında neşredilmiştir. Meyve Risalesini, iki Cuma gününde te'lif etmiştir. Hapishanede bulunan bütün Nur Talebeleri ve diğer mahpuslar, Meyve Risalesini yazmışlar, o risalenin hakikatleriyle iştigal etmişlerdir. Hapishaneye kâğıt sokulmuyordu. O eser gizlice yazılmıştır. Hatta kibrit kutusuna yazmışlar ve bu gibi şartlar altında çalışmışlardır."
Sayfa 239 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
Maddesi son derece yorgun ve bitkin... Fakat ruhu ayakta...
Sayfa 258 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
«Diyanet İşleri Riyaseti Tetkik ve Müşavere Heyetinin 25/5/1963 tarih ve 963/36 sayılı kararı:
Nurculuk, bir tarikat veya mezhep olmayıp Said Nursî adındaki zâtın, son zamanlarda yayılma istidadı gösteren dinsizlik cereyanına karşı Kur'ân-ı Kerîm âyetlerini ele alarak Risale-i Nur nâmiyle yazdığı eserlere izafe edilen bir cereyandır. Bu eserler, imânı fikirlerle birleştirmeye çalışmaktadır. Dinî bakımdan bir mahzur yoktur.>>
Sayfa 264 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu
Bediüzzaman, 15 yılını geçirdiği Van'da Valiyle sık sık buluşup İslâm ve Hıristiyanlık dünyalarının halleri üzerinde fikir yürüttü. Bir gün, ellerine geçen bir gazetede müthiş bir haber okumuşlardı: İngiliz Sömürgeler Nâzırı Mebuslar Meclisinde, elinde Kur'ân meâli, kürsüye geçiyor ve onu mebuslara doğru uzatarak şöyle diyor:
Bu kitap müslümanların elinde kaldıkça ve onlar bu kitaba bağlı bulundukça biz kendilerine hâkim olamayız! Ya Kur'ân'ı ortadan kaldırmanın, yahut müslümanları ondan soğutmanın yolunu aramalıyız!
Bediüzzaman bu haber karşısında o kadar sarsılıyor ki, şöyle haykırıyor:
"Kur'ân'ın sönmez ve söndürülemez bir güneş olduğunu ben dünyaya ispat edeceğim!"
Sayfa 193 - Büyük Doğu Yayınları 1985 BaskısıKitabı okudu