Soruşturma
Stanislaw LemSözler ve Alıntılar
“Ee... ah... adam gevezenin biri. -Hiçbir şekilde güvenilir değil,” diye aceleyle açıkladı Gregory. “Hiç olmazsa, benim aldığım izlenim bu. Adam biraz dikkat çekebilmek için her şeye başvuran o soytarılardan biri. Göz açıp kapayıncaya kadar size dünya tarihini kendine göre yorumlayabilir. Adam bu olayın bir trans hali veya ‘ondan da beter bir şey’ olduğunda -bu kendi deyimi- ısrar etti. Doğrusu bu beni şaşırttı. Cesetlerle ilgili mesleklerle çalışanlar genellikle trans haline inanmazlar - bu onların deneyimlerine aykırı düşer.”
“Belki ne demek? Emin değil misin?”
“Bu hareket ettirme tam olarak ne demek oluyor?”
“Lafı ağzımdan aldınız, Doktor. Cesedin ortadan kaybolduğu odada kilitli olmayan bir pencere vardı - aslında sanki birisi çıkmış gibi açıktı.”
“İlk önce içeriye girmesi lazım,” diye onun sözünü kesti Sorensen, sabırsızlıkla.
“Çok zekice bir gözlem”
“Güzel, fakat içeriye nasıl girdi?” Belki bütün bu zaman boyunca oradaydı.”
“Kanser ameliyatı olmuş kadının cesedi de giyinikti.
“Nasıl?”
“Ee... bir entari giymişti.”
“Ya ayakkabılar?” diye sordu Başmüfettiş. Sesi o kadar yavaştı ki, Gregory onu duyabilmek için öne doğru eğilmek zorunda kaldı.
“Evet, ayakkabıları da vardı.”
“Peki, sonuncusu?”
“Sonuncusu... ee, giyinik değildi, fakat morgdan onunla birlikte aynı zamanda, veya öyle olduğu sanılıyor, siyah bir kumaş kaybolmuş. Kumaş küçük bir girintiyi örtmek için kullanılıyormuş. Küçük madeni halkalarla bir perde çubuğuna asılıymış. Halkaların üzerinde birkaç küçük kumaş parçası kalmış.”
“Yırtılmış mı?”
“Hayır, çubuk o kadar ince ki, eğer birisi kuvvetlice asılsaydı, kırılabilirdi. Kumaş parçaları-” “Çubuğu kırmaya çalıştın mı?”
“Hayır.”
“O zaman kırılacağını nereden biliyorsun?” “Ee, görünüşünden...”