Sosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı
Mustafa CoşturoğluSosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı Gönderileri
Sosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı kitaplarını, Sosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı sözleri ve alıntılarını, Sosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı yazarlarını, Sosyal Şizofreni ve Atatürkçülük Üzerindeki Baskısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aklın ve özgür düşüncenin üzerindeki «sultalar», putlar birer birer devrilince, dünya karanlığı aydınlanmış; dünyaya karşı bağlılık artmış, yaşam bir angarya olmaktan çıkıp mut ve umut kaynağı olmuştur.
Sayfa 186 - arı matbaasıKitabı okudu
Mazhar Müfit Kansu bu arada Askeri Tıbbiye öğrencisi olan genç delege Hikmet Efendi'den şöyle söz eder: «Hele Hikmet isminde Askerî Tıp talebesi olan bir genç, istanbul efendi ve paşalarına vatanseverlikte, memleketçilikte, milliyetçilikte rehber ve örnek olacak ölçüde doğru düşüncenin, millî inan, heyecan ve imanın sahibi bulunuyordu. Bu genç de Paşa'nın odasındaydı. Sanki birdenbire ateş ve heyecan kesilmiş olarak, yüksek sesle :
«Paşam, delegesi bulunduğum tıbbiyeliler beni buraya istiklâl dâvamızı başarmak yolundaki mesaîye katılmak üzere gönderdiler. Mandayı kabul edemem. Eğer kabul edecek olanlar varsa, bunlar kim olursa olsun şiddetle red ve takbih ederiz. Farzı muhal, manda fikrini siz kabul ederseniz, sizi de reddeder, Mustafa Kemal'i «vatan kurtarıcısı değil, vatan batırıcısı» olarak adlandırır ve tel'in ederiz.» diye bağırdı. Dinliyenlerin gözleri yaşarmıştı. Mustafa Kemal de çok heyecanlanmıştı. Heyecanlı bir sesle :
«Arkadaşlar gençliğe bakın, Türk millî bünyesindeki âsil kanın ifadesine dikkat edin.» dedi ve sonra Hikmet efendiye dönerek :
«Evlât, müsterih ol. Gençlikle iftihar ediyorum. Ve gençliğe güveniyorum. Biz azınlıkta kalsak da mandayı kabul etmiyeceğiz. Parolamız tektir ve değişmez : Ya istiklâl ya ölüm...» Hemen yerinden fırlıyan tıbbiyeli genç, «varol paşam» diyerek Mustafa Kemal'in elini öptü. Mustafa Kemal de genci alnından öperek:
«Gençler! Vatanın bütün ümit ve istikbali size, genç nesillerin anlayış ve enerjisine bağlanmıştır.» dedi.
Sayfa 165 - arı matbaasıKitabı okudu
Ne denli tertipler içersine girilirse girilsin, çağımızın öngördüğü doğrultuda toplumun gelişmesi önlenemiyecektir. Atatürk'çülük çizgisi daha keskin biçimde belirecek, kimlerin bu çizgi dışında kaldığı bütün çıplaklığı ile gözükecektir. Çünkü Atatürkçülük, bir fikirdir, aksiyonlaşacak düşüncedir, toplumu bilim ve kültürle güçlendirmedir.
Sayfa 163 - arı matbaasıKitabı okudu
Türk düşüncesine, sanatına, kültürüne hizmetten başka bir amaç gözetmiyen sanatçılara ve yazarlara çoğu zaman tutsaklara bile yakıştırılamıyacak davranışlarda bulunulmuştur.
Sayfa 153 - arı matbaasıKitabı okudu
Atatürk, birgün Dr. Reşit Galib'in kendisine yönelttiği bir soruya şu karşılığı vermiştir: «Ben diktatör değilim. Çünkü düşüncelerimi zora dayanarak kabul ettirmeyi asla benimsemedim, arzulamadım ve tatbik etmedim. Ben yaşadığım zaman içinde milletimin hayrına, refahına ve maddî manevî mutluluk ve onuruna uygun gördüğüm tedbirlerin alınmasına çalıştım. Hepsinin bileşkesi, (muhassalası) uygar ve ileri bir yaşamın yaratılması çabasıdır. Ben manevî miras olarak hiç bir «katı» nas, hiç bir doğma, hiç bir donmuş ve kalıplaşmış düstur bırakmıyorum.
Benim manevî mirasım İLİM ve AKIL'dır. Benden sonrakiler, bizim aşmak zorunda olduğumuz çetin ve güçlükler önünde belki gayelere tamamen eremediğimizi, fakat asla ödün (taviz) vermediğimizi, aklı ve ilmi rehber edindiğimizi tasdik edeceklerdir.
Zaman hızla dönüyor. Ulusların, toplumların, fertlerin mutluluk ve bahtsızlık anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünyada asla değişmiyecek hükümler getirdiğini iddia etmek, aklın ve bilimin gelişmesini inkâr etmek olur. Benim Türk ulusu için yapmak istediklerim ve başarmaya çalışmak istediklerim ortadadır. Benden sonra beni benimsemek istiyenler, bu temel yörünge (mihver) üzerinde akıl ve bilimin rehberliğini kabul ederlerse manevî mirasçılarım olurlar.»
Sayfa 141 - arı matbaasıKitabı okudu
Türk aydınları, bir sistem içinde olmasa bile, korkunun toplum ve düşünce yapısı üzerindeki olumsuz etkilerini zaman zaman belirtmişlerdir. Gelişi güzel bir örnek vermiş olmak için General Fahri Belen'in şu satırlarına bakalım : «Korku ulus için en büyük tehlikedir. Korku, özgürlüğü zedeler, demokratik gelişimi baltalar. Korku, bir ulusun yüksek niteliklerini yok eder; böyle uluslarda ahlâk çöküntüsü başlar; fikrî gerilikler, toplumsal hastalıklar görülür, yaratıcı ve yapıcı zekâlar söner, değerler siner ve susar. Bunların yerlerini besleme bilgiler, ikiyüzlüler, dalkavuklar, demagoglar kaplar. Kötülüklere karşı hiç kimse ağzını açmak yürekliliğini gösteremediği için ekonomik alanda nüfuz ticaretleri, emeksiz kazançlar ve vurgunculuk görülür. Adalet yerini zorbalığa bırakır. Rüşvet ve kayırma bir kanser gibi ulusal bünyeyi kemirir. Yöneticilerle halk arasında derin uçurumlar açılır.»
Sayfa 133 - arı matbaasıKitabı okudu
Faşizmin düşünce üzerindeki baskısı namuslu Alman düşünürlerini ülkesinde barınamaz duruma getirmiş, yaratıcı beyinle rin özellikle Amerika'ya göç etmelerine yol açmıştır. Bunun gibi Stalin Rusyası'ndan da birçok düşünür ve sanatçı da aynı koşullar nedeniyle Amerika'ya sığınmak zorunda kalmışlardır. Böylece «Avrupa'nın yaratıcılık merkezi olması» bir kat daha zayıflamıştır. Daha açık bir deyişle, Avrupa'daki yaratıcılık merkezinin denizaşırı ülkelere doğru giderek artan bir hızla kayması, düşünce üzerindeki zorbalıkla orantılı ve bağlantılı bir gelişim göstermektedir. Bu konuyu tartıştığımız Amerika'lı entellektüel bir bayanın deyişi ile, «yaratıcı beyinlerin Amerika'ya göç etmeleri, Amerika'nın akıllılığından çok; Hitler ile Stalin'in aptallıklarından ileri gelmiştir.»
Sayfa 128 - arı matbaasıKitabı okudu
Nazilik, azınlık bir grubun kurnazlığına ve baskısına büyük çoğunluğun itaat edip uymağa zorlanmasıyla güç kazanmıştır. Azınlık grup ise sanayi kesimindeki büyük sermaye çevreleriydi. Nazizm'i güçlendiren diğer bir etkenin de psikopataloji denen ruhsal bozukluktan ileri geldiği söylenmektedir: «Faşizmi açıklıyan faktörleri, Versailles Andlaşmasında veya Alman Cumhuriyetinin beceriksizliğinde değil, aşırı bir gurur, zulümden zevk alma ve nevrotik bir bozukluk ve dengesizlik durumunda aramak gerekir.» Faşizm, ezmekten zevk duymaya ve ezilmeyi doğal alışkanlık biçimine sokmaya toplumsal bir nitelik vermiştir.
Sayfa 127 - arı matbaasıKitabı okudu
Akıl ve insanlık dışı otoritelerin baskıları altında kalan bireyler, «kaçış mekanizması» ile kendisinin özgür olduğuna, istediği gibi davrandığına kendi kendini inandırmaktadır. Gerçek anlamda bu bir yanılgıdır. Bu yanılgı ile birey, güvensizliğin bilinçsizliği içinde bulunur. Aslında bireyin benliği zayıflamıştır, bu yüzden kendisini güçsüz ve son derece güvensiz hissetmektedir. İçinde yaşamış olduğu dünya ile gerçek bağlarını yitirmiştir. Böyle bir dünyada herkes ve her şey bir araç durumuna gelmiştir. Birey, artık, kendisinden neyi düşünmesi, neyi duyması ve neyi istemesi bekleniyorsa, onu düşünmekte, duymakta ve istemektedir. Böyle bir süreç içinde özgür birey, güvenliğinin temeli olan «benliği»ni yitirmiştir.
Sayfa 126 - arı matbaasıKitabı okudu
Toplumsal baskının ve denetimin temelinde bireyin toplumca yalnız bırakılıp afaroz edilmesi korkusu vardı. Bu korku ümitsiz bir yaşama felsefesine yol açar. Toplumlar üyelerini, afaroz edip yalnız bırakmak korkusu altında her biçime sokabilir, onları insanlıktan da uzaklaştırabilir.
Sayfa 124 - arı matbaasıKitabı okudu