Ben... Ben, bir hiçim bu varlar diyarında.
Sevdiklerimin acılarını izlemeye mahkum edilmiş bir anıyım.
Asla yaşayamayacağım aidiyetlerin kenarında dikilen bir yokluğum ben.
“Ölüm deyince benim aklıma gidenler değil,kalanlar geliyor.Ölen kişi ardında bir çevre bırakır çünkü,çevresini bırakır,bir daha asla görülemeyecek oluşunun acısını bırakır.O yüzden ölümü görenlerin canı yanmaz,ölen kişinin yokluğunu görenler döker göz yaşı.”