Spinoza ve Siyaset
Étienne BalibarSözler ve Alıntılar
İnsanlar, kelimenin tam anlamıyla, nadiren “karar verirler”: İnsanların irade sandıkları şey, çoğunlukla sadece onları bazı eylemleri diğerlerine tercih etmeye iten tutkuların ve güdülerin farkında olmamalarından başka bir şey değildir.
Sayfa 92 - Otonom Yayıncılık (1. Basım)Kitabı okudu
Aslında en despotik efendi, hükmettiklerini kurtarmak üzere kutsal bir misyonla görevlendirilmiş olduğuna inanan ve kendisini gücüne karşı koymanın mümkün olmadığı başka bir efendinin alçak gönüllü hizmetkârı gibi gören kişi değil midir?
Dolayısıyla insanlar haklarında ‘özgür ve eşit doğarlar ve öyle kalırlar” gibi bir formülün burada hiçbir anlamı yoktur. Gerçek şudur ki insanlar pratikte, herhangi bir güçler ilişkisi (belirli bir devlet tipi) onları eşitlemek için devreye girmediği sürece, birbirine eşit olmayan güçlere sahiptirler.
Sayfa 79Kitabı okudu
Peki ya bu “teolojik ihtiyaç”, tarihsel biçimiyle, insan doğasının genel bir zayıflığından ziyade bir çeşit toplumsal hayata, bireylerin kendi aralarındaki ilişkileri bilinçli bir şekilde düzenleyememelerine dayanıyorsa?
Ethica, bölüm III
Eğer seven, arzulayan ya da tam tersine bizim sevdiğimiz, arzuladığımız ya da nefret ettiğimiz bir şeyden nefret eden bir başkasını tahayyül edersek, bu tek olgu bizim bu nesneyi daha büyük bir sebatla sevmemizi ve arzulamamızı sağlayacak, ya da ondan nefret etmemize neden olacaktır. Ancak eğer onun bizim sevdiğimiz şeye karşı olduğunu ya da tersini tahayyül edersek, o zaman bir Ruh dalgalanmasına yakalanacağız demektir.
toplumsal hayat bir iletişim aktivitesidir ve bilgi iki yönlü olarak -koşullarıyla ve sonuçlarıyla- pratiktir: Eğer Spinoza yla beraber iletişimin insan arzusunun içinde verildiği ve bedenlerin kendi aktivitelerini ifade eden cehalet, bilgi, batıl itikat, ideolojik çatışma ilişkileriyle yapılandığını kabul edersek -ve bunu kabul ettiğimiz ölçüde-, aynı zamanda bilginin bir pratik olduğunu ve bilgi için yapılan mücadelenin (felsefe) siyasal bir pratik olduğunu da kabul etmek durumundayız.
Sayfa 122 - Otonom Yayıncılık (1. Basım)Kitabı okudu
Ethica'dan
Hicivciler insani meselelere diledikleri kadar gülsünler, teologlar insanları istedikleri kadar suçlasınlar, melankolikler ise istedikleri kadar insanları aşağılayıp hayvanlara hayranlık duyarak medeniyetten kaçma taraftarı olsunlar, bütün bunlar insanların birbirlerine yardım ederek ihtiyaçlarını daha kolay bir şekilde karşılayabileceklerini ve onları tehdit eden tehlikeleri sadece güçlerini birleştirerek önleyebileceklerini hissetmelerinin önüne geçemez. (...)