Əsərləri I.Cild
Hüseyn CavidƏsərləri I.Cild Gönderileri
Əsərləri I.Cild kitaplarını, Əsərləri I.Cild sözleri ve alıntılarını, Əsərləri I.Cild yazarlarını, Əsərləri I.Cild yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
-Quzum , yavrum ! Adın nədir?
-Gülbahar.
Pəki, sənin anan , baban varmı?
-Var.
Nasıl, zənginmidir baban?
-Əvət, zəngin bəyzadə...
-Öylə isə , geydiyin geyim niçin böylə sadə?
Yoqmu sənin incilərin ,altın biləziklərin ?
Söylə, yavrum ! Hiç sıqılma...
-Var əfəndim , var... lakin
Müəlliməm hər gün söylər , onların yoq qiyməti .
Bir qızın ancaq bilgidir, təmizlikdir ziynəti.
-Pək doğru söz... Bu dünyada sənin ən çoq sevdiyin
Kimdir, quzum, söylərmisin ?
-Ən çoq sevdiyim ilkin
O Allah ki , yeri-göyü , insanları xəlq eylər.
-Sonra kimlər?
-Sonra onun göndərdiyi elçilər.
-Başqa sevdiklərin nasıl, yoqmu ?
-Var...
-Kimdir onlar?
Anam , babam , müəlliməm, bir də bütün insanlar...
Qadın! Ey sevgili hımşirə oyan !
Ana! Ey nazlı qadın , qalq! Uyuyan
Daima mevtlə həmduş oluyor,
Zillü mehnətlə həmağuş oluyor.
İştə sıyrılmada həp zülmətlər!...
Ağarır dan yeri,qalq, iştə səhər!..
Oyan, ətrafını seyr et də, düşün!
Bütün evladi-vətən iştə bu gün
Yalınız səndən umar sədrə şəfa.
Yalınız səndə bulur ruha qıda.
Ana evladını bəslər,
Gəl , iştə qəlbimə gəl yar, çıqar məhəbbətini!
Gözəl mələk! Bəni gəl qurtar , al əmanətini!
Əmin ol, nerdə nəfs olmuşsa hakim;
Həqiqi eşqi məhv etmiş məzalim.
Kimin ülviysə ruhu, söz onundur,
Əsiri-nəfs olan daim zəbundur.
Bana anlatma ki, eşq, aləmi-sevda nə imiş.
Bilirim bən səni, get! Hər sözün əfsanə imiş.
Get, gülüm, get, gözəlim! Başqa bir aşiq ara, bul!
Duydum artıq sənin eşqindəki məna nə imiş!..
Bivəfasın, mələk olsan belə uymam daha, get!
Kim ki, uymuş sana, gönlüm kibi divanə imiş.
Pək tuhaf!... Bir firqə digər firqənin
Xaliqindən diksinib olmaz əmin.
Halbuki, hər kəscə haq bir, Tanrı bir...
Ya bu sərsəmlik, bu azğınlıq nədir!?...
Gözəlsiz bir gülşən zindana bənzər.
Sevgisiz bir başda əqrəblər gəzər.
Nə görsəm, hanki bəzmə etsəm güzər,
Həp duyduğum gözəllikdir, sevgidir.
Sevgi xoşdur, sonu fəryad olsa da.
Uyuyor... Üstü başı toz toprak,
Ne bir ümidi var ne kimsesi var.
O bir öksüz, o bir soluk yaprak,
Ne de mahsun göğüs geçirişi var!
Nə eşq olaydı,nə aşiq,nə nazlı afət olaydı,
Nə xəlq olaydı,nə xaliq,nə əşki-həsrət olaydı.
Nə dərd olaydı,nə dərman,nə sur olaydı,nə matəm,
Nə aşiyaneyi-vüslət,nə bari firqət olaydı.