SS Subayının Koltuğu Sözleri ve Alıntıları
SS Subayının Koltuğu sözleri ve alıntılarını, SS Subayının Koltuğu kitap alıntılarını, SS Subayının Koltuğu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(...) zaman geçtikçe hikâyeler bulanıklaşır ve olaylar unutulurdu.
Sayfa 302 - Dablice toplu mezarları.
(...) genç Almanlar, sigara içsin ya da içmesin, İngiltere'ye gelir gelmez "ilk iş" bir pipo satın alırlardı.
Sayfa 150 - European Herald'ın makalesine göre.
1945 ve 1958 arasında sadece 6.093 eski Nazi mahkûm edildi - 1945'te Nazi partisinin 8 milyon üyesi oluğunu düşününce bu sayı ancak okyanusta bir damla gibi kalıyor.
Sayfa 83 - Naziler serbest.
Adı sanı bilinen Naziler dışındaki Nazi anne ve babalar ne yapmıştı o yıllarda, çoğu Alman için gizemdi: “1950’lerin başlarında, Alman çocuklar artık ailelerine Üçüncü Reich’ta yaptıklarını soracak kadar büyüdüklerinde, pek çoğu sessizliğini korudu… yıllar sonra bu dönemle ilgili hatırladıklarını anlatan Alman bir kadın, ailesinin sınırlamalarını planlanmış bir şey olarak anladığını yazdı: ‘Bu durum savaş sonrası yaşayan çocukların ve gençlerin çoğunun üzerinde ağır, kalın bir örtü gibi durur.’” Alman aileleri, uzun yıllar birbirini sınar, soru sormakla sormamak arasında gidip gelir, Nazi geçmişlerini çocuklarından saklar, pek çok çocuk savaşın aileleri tarafından idealleştirilmiş şekline inanmayı tercih eder, tarihlerine leke süren biri olmayı istemez. Bir de ‘istenmeyen incelemelerden kaçmak isteyen’ tanıklar var, onlar da; “Eh, savaş dönemiydi” diyerek Nazi devrinin izlerini normalleştirmeye çalışır.
Annesi Wally’nin epeyce milliyetçi olduğu görülüyor, Protestan ve Yahudi düşmanı bir gazete alıyorlarmış. 1906’da doğan Robert ve akranları zaten savaş ve çalkantılar devrinin çocukları. I. Dünya Savaşına dek çok rahat olsa da, 1914 sonrasında işler değişiyor. Hastalık, kıtlık, müttefik ablukası, yetersiz beslenme, 1918’de Alman İmparatorluğu’nun sonuna tanıklık, anarşi-iç savaş koşulları, Robert’in Bolşevik (ve Spartakist devrim) korkusu, 1918 sonrası grip salgını, savaş bozgunu, zedelenen milli duygular, yetim çocuklar, dul kadınlar, darbe girişimleri, 1923’teki dehşet verici ekonomik çöküş… “Yıkımın eşiğindeki nesil.”
Faşizm, sıradan insanını, memurunu, gönüllüsünü bulmakta hiç zorlanmadı. Ne o gün, ne bugün.
Griesinger o zamanlar fark edemese bile 1918-1919 olayları onda kalıcı yaralar açmıştı.
Ünlü fanatikler ve katiller, eğer hükümeti ayakta tutan, evrak işlerini yapan, korku ve şiddet tehdidi içlerine işlemiş, rejimin potansiyel kurbanlarıyla yan yana yaşayan sayısız destekçileri olmasaydı, var olamazlardı.
Sayfa 27
9 Kasım 1938, Kristal Gece'de, Stuttgart İtfaiye Teşkilatı’nın yangınlara müdahale etmemesi bir yana, sinagogun ateşe verilmesine yardım etti.
1941
Griesinger, Prag’daki ilk yılı boyunca, Avrupa’nın işgal edilmiş topraklarından zorla çalıştırılmak için toplanan yüz binlerce işçiye katılmak üzere tam 75 bin Çek erkek ve kadının nakil işlemlerinde görev aldı.
Annesi
Wally’nin günlüğü gösterdi ki, Griesinger daha ortaokulu bitirmeden, milliyetçiliğin oldukça gerici bir formu, oğlunun karakterinin belirleyici özelliklerinden birisi olmuştu bile.
Devrin Alman gençlerinin siyasi eğilimi
Yeni bir kimlik duygusuna karşı duydukları özlem ile kolektif eylemde birleşen ve siper yoldaşlığının romantik yorumlarından esinlenen gençler, liberal demokrasiye karşı şüpheciydiler… Almanya’nın içinde bulunduğu politik ve ekonomik karışıklığa çözüm, ancak geleneksel sosyal ve siyasi otorite yapılarına dönerek bulunabilirdi… gençlerin çoğu, soğuk, sert, kararlı bir yapıya ve abartılı bir kendini önemseme duygusuna sahipti.
Griesinger aslen Stuttgartlı, çocukluk ve gençliği burada geçiyor. Babası rütbeli bir asker ve annesi Wally, oğlunun hiçbir zaman yanlış bir şey yapmadığını düşünen bir anne. Anne Wally son gününe dek böyle düşünüyor, oğlunun büstü şöminesinin üzerinde.
Üstü örtülü geçmişe bir insan yüzü katmak,
Griesinger bir SS üyesi. SS Numarası: 161.860. Lee, kısa sürede, SS subayının bir baba, hatta eşinin ilk evliliğinden bir de üvey evlat sahibi olduğunu keşfediyor. Kızlar 1937 ve 1939 doğumlu. 1945’te öldüğü düşünülürse, çocukların zihnindeki baba hatırası belli belirsiz. Griesinger’in annesi bir Alman kasabasında, babası 1871’de New Orleans’ta, yani ABD ‘de doğmuş. Dedesi Robert 1866-67’de New in Orleans’a yerleşen ve bir Alman mahallesi kuran ‘19 bin 752’ Almandan biri. İç Savaş sonrası pamuk sektöründe işe başlamışlar. Hal böyleyken, işin içinde bir de Amerikalı atalar var ki, Nazilerin kolayca kabulleneceği bir durum değil: “Görünüşe göre yetkililer, New Orleans’taki atalarının istenen ırksal özelliklere sahip olduğunu bildirdiğinde, Griesinger’in sözüne güvenmişlerdi.” Babası Adolf, 1871’de dünyaya gelmiş.