Dostoyevski, "Suç ve Ceza" adlı romanında: "Herkesin gidebileceği bir yeri olmalıdır" diyor ve ekliyor; "çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir."
"zavallı lizaveta öylesine saf, öylesine ezilmiş, öylesine korkutulmuş bir kadındı ki, üzerine doğru kaldırılmış bir balta karşısında yapması gereken en doğal hareket elleriyle yüzünü kapaması olduğu halde, bunu bile yapamadı."