Suç ve Ceza Cilt 2
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
"Ben senin önünde yere kapanmadım, insanlığın çektiği bütün acıların önünde eğildim."
Sayfa 63 - RaskolnikovKitabı okudu
Bu cümleyi okuduğumda ilk aklıma gelen şey: Yurt odam ve ordayken hissetiklerim.
"Alçak tavanların, daracık odaların insanın ruhunu, yüreğini sıktığını bilir misin?"
Sayfa 190 - RaskolnikovKitabı okudu
...elimden gelse de şimdi, bütün olup bitenleri geri çevirebilsem, o sözleri geri alabilsem...
Sayfa 59 - SonyaKitabı okudu
Bu kızı şimdiye kadar, kendini kanala atmaktan alıkoyan, günah korkusu ve ONLAR...Eğer aklı dengesini yitirmediyse...Hem delirmediğini kim söylüyor ki? Bilinci bütünüyle yerinde mi? Aklı başında bir insan onun gibi mi konuşur? Bilinci yerinde olan bir insan onun gibi düşünür mü hiç? Uçurumun kenarında, onu çeken iğrenç çukurun başında, elleriyle yardım işareti yaparken, var olan tehlikeden söz edilince kulaklarını tıkamak, aklı başında bir insanın yapacağı iş midir? Bir mucize mi bekliyor? Evet, öyle olsa gerek! Bütün bunların birer delilik belirtisi sayılmaz mı?
Sayfa 96Kitabı okudu
Demek insanoğlunu yaşatan ümitleriydi.