Sözler ve Alıntılar
Devrimin ulusal sınırlar içerisinde tamamlanması olanaksızdır
Sosyalist devrim ulusal sınırlar içinde başlar -fakat bu sınırlar içinde
tamamlanamaz. Proleter devriminin, Sovyetler Birliği de-
neyiminin de gösterdiği gibi uzun bir süre için dahi olsa,
ulusal sınırlar içinde kalması ancak geçici bir durum ola-
bilir. Tecrit edilmiş bir proletarya diktatörlüğünde, ulaşılan
başarıların yanısıra kaçınılmaz olarak iç ve dış çelişkiler
de gelişir. Tecrit edilmişlik durumunun devam etmesi ha-
linde proleter devleti en sonunda bu çelişkilerin kurbanı
olur. Buradan tek kurtuluş yolu, gelişmiş ülkelerin prole-
taryalarının iktidarı ellerine geçirmesidir. Bu açıdan bakıl-
dığında ulusal devrim kendi kendine yeterli bir bütün de-
ğildir; o, uluslararası zincirin yalnızca bir halkasıdır. Ge-
çici alçalış ve yükselişlerine rağmen uluslararası devrim
sürekli bir süreç oluşturur.
Lenin'in gözünde beni Bolşevizmden ayıran sürekli
devrim değil, uzlaşmacılığım idi. «En iyi Bolşevik» olabil-
mem için, gördüğümüz gibi, Menşevizm ile herhangi bir
anlaşmanın imkansızlığını anlamam yetiyordu
Proletarya
kırsal kesime öncülük eder, onu harekete çeker, planlarının
başarısında ona pay ayırır. Ancak proletarya, kaçınılmaz
olarak, öncülük durumunu korur. Bu, «proletarya ve köy-
lülüğün diktatörlüğü» değil, köylülük tarafından destek"
lenen proletarya diktatörlüğüdür.
Şehir ve kır kitleleri arasında hoşnutsuzluk giderek yaygınlaşmaktadır. Ama, bu durumdan yararlanabilicek tek devrimci unsur proleteryadır ve bugün 1905'e göre çok daha hazırlıklıdır buna.
Sürekli Devrim Nedir? ➋
"Gecikmiş bir burjuva devrimi yaşayan ülkeler açısından, özellikle de sömürge ve yarı sömürge ülkeler açısından, sürekli devrim teorisinin anlamı şudur: Bu ülkelerde ulusal kurtuluşun ve demokratik görevlerin tam ve gerçek çözümü, ancak boyunduruk altındaki ulusun ve en önemlisi de köylü kitlelerinin önderi olarak proleteryanın diktatörlüğü ile mümkündür."
Sayfa 191 - Yazım Yayıncılık, Lev Troçki
«Proletaryanın bir hükümete katılması da, bu hükü-
met içinde ancak hakim ve yönetici bir katılma olarak
nesnel bakımdan olanaklı ve ilkeler açısından de kabul
edilebilir sayılır. Tabii, böyle bir hükümet, proletarya ve
köylülüğün diktatörlüğü olarak proletarya, köylülük ve ay-
dınların diktatörlüğü olarak, işçi sınıfı ile küçük burjuva-
zinin koalisyon hükümeti olarak adlandırılabilir; ancak her
durumda şu soruyu sormak gerekir: hükümet içinde, ve
dolayısıyla ülke içinde hegemonya kimin elinde olacak.
Biz, işçi hükümetinden sözetmekle, hegemonyanın işçi sı-
nıfına ait olması gerektiğini belirtmiş olmaktayız»