“Bu akşam saatlerinde hükümlülerin durup dururken gözleri buğulanır,bir acı saplanır bilinmez yerlerine,en dayanıklıları bile çocuklaşır,içlenirler. En çok yalnız kalmak, içini dökmek, türkü çağırmak ya da şiir yazmak isteği işte bu saatlerde gelir tutuklulara. Hele o içini dökme isteği...”