Bazı insanlar da vardır, bizzat varlığı süstür. O süsler yüreğe takılır bir daha da çıkarılmaz. Abdi Gazioğlu da bir süstü. Sadece benim değil herkesin süsüydü... Ben o süsü yazmak için yola çıktım. TDK’da verilen örnekte de olduğu gibi kitap da bir süstür. “Süs”ün bir Süs’ü olsun istedim... *** Yine yüreğimizdesin... Bu kez çelikten paslı bir mıh gibi... Zaman zaman acısa da, kanasa da öylece duruyorsun. Acına en çok anıların iyi geliyor, merhem oluyor. Öyle iyi geliyor ki konuşmak, seninle ilgili bilmediğimiz yeni bir şey duymak... Seni anlatan bir sürü mektubu alıp sana geldim. Kocaman yürekli, kocaman gülen... “Ah ulan ah Abdi Ağbi Yüreği elinde çocuk…” Yeniden görüşmek üzere hoşça kal. Nur içinde yat. Özkan İrman

Yazar:

Özkan İrman

Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 56 dk.Sayfa Sayısı: 174Basım Tarihi: Eylül 2021Yayınevi: Majör Yayınları

ISBN: 9786050647532Ülke: TürkiyeDil: Türkçe

Türler:

Edebiyat,

Anlatı

#4.796 İlgi gören kitaplarda #522 Anlatı türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

SüsMajör Yayınları · 174 syf

Bkmkitap

₺49,20

Satın Al

SüsMajör Yayınları · 174 syf

Kitapyurdu

₺39,00

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

685gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 95.3

Erkek% 4.7

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Özkan İrmanYazar · 28 kitap

1964 yılında Bursa’da doğdum. Henüz okula bile başlamadan babamın yanında ekmek parası serüveniyle tanıştım. Önceleri şunu al, şunu ver derken kendimi bulaşık yıkarken, boş toplarken, kuyruklarda beklerken buldum. İlkokula ‘kendi muhitim’ olan Hamzabey’de başladım. Okula giderken bir yandan da en küçük zamanı bile babamın üç tekerlekli arabasının yanında geçirir olmuştum.1970’li yıllar babamın yedeğinde Pirinç Hanı’na gidip gelerek geçti. Orası benim hem oyun parkım hem işyerimdi. Aslında oyun neydi, iş neydi? Onun bile ayrımında değildim tam. Çocukluk işte. Muradiye Ortaokulu’ndan sonra, Tophane Endüstri Meslek Lisesi günlerim başladı ama Pirinç Hanı yine hep hayatımdaydı. Ben bir mezeci çırağıydım, derken işin kalfası oldum, ustası oldum. Hem lise bitti hem Pirinç Hanı. Babam emekli oldu. Ben de SKT yağ keçe ve rulman fabrikasına işçi olarak girdim. Orada çalışırken gazete ilavelerinden de üniversiteye hazırlandım. Bugünkü adıyla Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi İşletme Bölümü’nü kazandım. O zaman adı; Dokuz Eylül Üniversitesi Muğla İşletmecilik Yüksek Okulu idi. Okuldan sonra askerliğimi yedek subay olarak; Karakozak Türbesi dahil Suriye sınırında dört değişik karakolun, karakol komutanı olarak yaptım. Geceleri pusularda geçen zor günlerdi. Askerlik bitimi 1988 yılında Bursa’ya döndüm. Aynı yıl havlu sektöründe satış mümessili olarak çalışma hayatına atılmamın bir yıl sonrasında üniversiteden arkadaşım olan Selvinaz Hanım’la dünyaevine girdik. Çalıştığım havlu sektöründe hep kendi markamı yaratmanın hayalini kurdum ve 1994 yılında ufak bir dükkanda başlayan Minteks maceramı 22 yılda yeniliğe ve kaliteye önem veren büyük bir şirket haline getirdim. Selvinaz Hanım’la evliliğimizden Irmak İrman Gazioğlu, İsmail Arda İrman ve Ali Tuna İrman isimlerinde üç çocuğumuz bulunuyor. Bugüne kadar çevremde olup bitenleri gözlemleyerek ve hafızama kayıt ederek geçen günlerimden sonra Mezeci Çırağı Pirin Hanı, Kafamın Tasını Attıran Şeyler, Sizin Çentiğiniz Var Mı, We Are Going To Finland, Ortak Hadi Gel Batalım, Gül Ağacı Gül Beni ve Sosyal Medya Cinayetleri isimli 7 kitabımı* okurlarımla buluşturdum. Bunun yanı sıra bu yaz bir sinema filmi macerası geçti başımızdan. Laf ok gibidir derler ya bir TV programında ağzımdan dökülüveren “belki ben filme çekerim” sözü ok oldu hedefi vurdu. Pirinç Hanı Mezeci Çırağı kitabım senaryolaştırılarak beyazperdeye uyarlandı. Babam Mezeci İsmail Hakkı’ya karşı olan vefa borcumun bir kısmını da bu şekilde ödemiş oldum. Bursa ile birlikte büyüyen ben, gözümün gördüğü yüreğimin hissettiği her şeyi kaleme almaya devam ediyorum.