Gururuna ağır gelen şiddet olayını düşünmemek istedikçe ağrıyan yerleri hatırlatıyordu kendini. Yine de unutmak istiyordu olanları. Hafızasını yitirme pahasına silmek istiyordu yaşadığı kötü hatıraları. Gelecek yeni cemreyi bekliyordu sessizce. O cemrenin dokunuşlarıyla müjdeleri yakalamak, sımsıkı tutunmak ve hiç bırakmamak istiyordu. Cemresini özlüyordu. Sahi, neredeydi cemresi? Toprakta mı, hava da mı, suda mıydı? Bilmiyordu...