- Sana öyle geliyor. Çünkü sen hayatı bahar mevsiminde
yaşadın; yağmurlar hep yağdı ve umutlarınız
hep çiçeğe dönüştü. Ama benim yüreğime her zaman
karlar yağdı. Ayaz vurdu. Umutlarım, duygularım
donda Umuda dair hiçbir filiz yeşermedi yüreğimde.
Yağmurun hafifliği, toprağın ağırlığı. Yani umudun
coşkusu, yağmur. Çamurun ağırlığı gibidir günahlar.
İşte sen ve ben.