En Eski Tahran 1979 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Tahran 1979 sözleri ve alıntılarını, en eski Tahran 1979 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
31 Aralık 1984 günü, sabah saat 7:30’da öldüm. Mecazi değil, gerçekten de varoluş anlamında söylüyorum.
Sayfa 11
Kişiliğimi, benliğimi ardımda bırakmıştım; onu nasıl geri alacağımı da bilmiyordum.
Sayfa 11
Ölüm denilen şey yavaş yavaş oluyor. Ölüm, her defasında hayatın sadece küçük bir parçasını yutup, yok ediyor.
Sayfa 12
Güç hırsı yüzünden dostlar düşmana, devrimciler polise, mahkumlar sorguculara, mahallenin ileri gelenleri ispiyonculara, şehir gerillaları katillere, öğretmenler ahlak zabıtasına, öğrenciler muhbirlere, dost sohbetleri kavgaya, aile toplantıları siyasi münakaşalara dönüştü. İki yıldan kısa bir süre içinde, gözlerimizin önünde hapishane duvarları daha da yükseldi, duvarların ardındaki zülüm daha da arttı.
Sayfa 12
“Hala sağsın” dedi.
Soru mu soruyordu yoksa durum tespiti mi yapıyordu anlamadım.
“Herkes senin öldüğünü sanıyor.”
Sayfa 13
“Yakında özgür olacaksın” dedi gardiyanlardan biri, yüzündeki o sırıtmayı saklamaya bile çalışmadan. Şöyle bir döndü ve “özgür” kelimesini tekrar etti, kelimenin çağrıştırdığı ikili anlam üzerinden yaptığı dâhiyane göndermeyi öteki gardiyanın takdir etmesini bekliyordu.
“Buraya dikey geldin, yatay çıkacaksın.”
Sayfa 13
İntikam korkusu ile hakimler ve savcılar mahkumların yüzlerini görmesine asla izin vermezdi.
Sayfa 14
İşte, ben böyle öldüm; tasavvur edilemeyecek bir dünyadan çıkıp insanın aklını bulandıran sıradanlıklarla dolu bir dünyaya adım atarak.
Sayfa 15
Yıllarca ardımda bıraktığım dünyaya çıkan bir yol bulmaya çalıştım; ölüm anına, ölümü yenen mizaha, mizaha şekil veren dehşete. Akıl sır ermez olanı tanımlamaya çalıştım.
Sayfa 16
“Kim olduğun umurumda değil, hepimiz eşitiz burada”
Sayfa 20
Şiir
şiir benim için nefes almak gibi bir şey. Etrafımdaki hayatı içime çeker, nefesimle kelimeleri dışarı geri veririm ki bu kelimeler iç deneyimlere bir anlam katar.
Sayfa 21
En korkunç hapishaneye gittiğini bilmek, nereye götürüldüğünü bilmemekten daha iyidir.
Sayfa 45
Korkularını yenmek ya da işkencenin dayanılmaz acılarına katlanmak, sorgudan sağ çıkmana yetmiyordu. Aynı zamanda bir satranç oyunuydu bu. Kötü bir strateji ile oyunu kaybedersin, iyi bir stratejin varsa yine kaybedebilirsin. Ama kazanma ya da kaybetme genelde, parametreleri sürekli değişen karmakarışık bir durumdu. Yaptıklarınız, söylediklerinizi kafanızda meşrulaştırabildiğiniz sürece, oyunu kazanıyordunuz.Yaptıklarınızın size bile savunulmaz geldiği anda kaybediyordunuz.
Sayfa 46
Duvardaki kan izlerini ancak odada birkaç tur attıktan sonra fark ettim. Muhtemelen bu odada konuşulan bütün dilleri hatırlatmak için kan izlerini duvardan silmemişlerdi. Duvara yazılmış birkaç cümle vardı. Ne yazdığını pek merak etmedim.
Sayfa 47
İçten içe beni burada unutmuş olsunlar istiyordum.
Sayfa 47