Tasavvuf ve Tenkit
Süleyman UludağSözler ve Alıntılar
Tasavvuf bir ilim yolu olmaktan çok bir irfan ve marifet yoludur, bir yaşam tarzıdır. Gaye ise iyi bir kul,kemal sahibi faziletli bir insan olmaktır.
Eleştiriye açık ve tahammülü olmayan ilimler veya toplumlar hatta kişiler gelişemezler, varlıklarını bile oldukları gibi sürdüremezler. Zamanla hurafeler ve batıl inançlar içinde boğulup giderler.
Esasen şeytan, nefs aracılığıyla insanı kandırır ve ona zarar verir.
Tasavvuf sadece bir bilgi alanı, bir ilim değildir. Kelâm ve fıkıh gibi ilimlerden farklı olarak aynı zamanda bir yaşama tarzı, dini algılama şekli ve dünya görüşüdür.
Salih/iyi müminler anıldığında Hakk'ın rahmeti iner.
"Nefse kulluk güç, efendilik hoş gelir."
Önsöz
Eski zamanlardan beri "Tasavvufta hür, serbest düşünce yoktur.",
"Tasavvufta itiraz, tenkit ve tartışma olmaz, Tasavvuf taklidi ve körükörüne bağlılığı öngörür." denir ve bu kanaat oldukça da yaygındır. Pekala tasavvuf tarihinde mezkur tezi doğrulayacak bir yığın örnek ve olgu mevcut olmakla beraber, bu görüş mutlak surette doğru değildir. O nedenle elinizdeki eserin temel amacı, söz konusu durumun böyle olmadığını göstermek olacaktır. Tasavvufta geniş bir eleştiri ve yorum alanının bulunduğu, bu zeminde hür ve serbest bir tefekkürün oluştuğu, düşüncelerin rahatça ifade edildiği, açık bir şekilde ortaya konulacaktır.
Özgür düşünme ve düşünüleni rahatça ifade etme bakımından
tasavvuf diğer İslami ilimlerden daha geniş bir imkanına sahiptir. Tasavvuf çok çeşitli fikir ve bilgilerin türetildiği münbit bir alan olmakla beraber, bu verimlilik her yerde ve çağda, aynı derecede zengin olmamıştır. Çalışmamızın teması, sufilerin kendi kendilerini tenkit etmeleri, özeleştiri ve nefs muhasebesi yapmaları, yaşadıkları manevi ve ruhi hayat tarzını, tasavvufun mensuplarını sorgulamaları ve irdelemeleri olmakla beraber
üzerinde durulan esas konu bir kritikten ve apolojiden de ibaret değildir.
Sayfa 9 - dergah yayınları - 2.baskı - ekim 2016Kitabı okudu