Taşın ve Aşkın Ezgisi
Rıfat MertoğluSözler ve Alıntılar
Ölüm kaçınılmazdır biliyorum, ama yaşam ölümün lanetli gölgesinde kalmaya mahkum bir köle olmamalı.
Sayfa 31Kitabı okudu
" Ey mavi gök
Ne oldu da bu gece,
Diğer geceler gibi dönmüyorsun?
Yoksa, benim gönlümün ahı mı yolunu kesti?
Benim feryadım mı senin seyrine mani oldu?
Ne bu karanlıktan aman bulabiliyor,
Ne de seher nurundan bir nişan görebiliyorum. "
Sayfa 25 - İLYAKitabı okudu
" Sanki yıllardır, bana ait olmayan, çalıntı duygular yaşamış, başkalarına ait bu yaşam yüzünden hiçbir zaman kendim olamamıştım. Hayallerim, umutlarım ve yanılgılarınla hep bir uçurumun kenarında geçmişti hayatım. Bu yüzden, yaşamın ölüme uzanan uçurumuna takılı kalmış, tedirgin bir yaşam sürmüştüm. "
Sayfa 27 - İLYAKitabı okudu
" Her şey taştı bu şehirde; her yan katı siyahlıktı. 'İnsanlar da katılaşıyor taşlara baktıkça' diye düşünüyordum. Acaba insanlar bu yüzden mi tahammülsüz, sevgisiz, hoşgörüsüzdü bu kentte? "
Sayfa 9 - İLYAKitabı okudu
Dünya dönüyordu; o döndükçe, yaşam yeni anılar takacaktı kollarına...
Sayfa 250Kitabı okudu
" Yaşama sarıl, kuru bir yaprak gibi koy verme kendini rüzgarlara... Dalda hep yeşil kalmak varken, sararıp solmak sığınağın olmamalı..."
Sayfa 249 - İLYAKitabı okudu