Şükrün kemali, insanın bütün aza ve organlarını Allah indinde onlara verilen vazifeler dairesinde kullanmasıdır. Ve vazifeler şeriat hükümlerinin sınırlarından ibarettir ki, faydası insanın kendi nefsine aittir. Onu aşıp geçen kimse nefsine zülm eder ve nefsini helak eder.